kahkaha attıktan sonra üzüntüyle karışık siniri damarlarımda hissettim. Evet hilal gerçekten bana kevaşelik yapmıştı. izin kağıdı ayarlayıp okuldan çıktım sahil gibi bir yere gidip düşünmeye başladım hilal bütün bunları kurgulamış beni kandırmıştı. Bir şekilde aysuna ulaşmalıydım fakat nerede oldugunu bilmiyordum okuldan neden gidip beni yüz üstü bırakmıştı ben ona napmıştım bu soruları ona soracaktım en azından cevap bekliyordum hayır diyip okuldan gitmeseydi daha az canım yanardı. 1 hafta yada 1 buçuk hafta daha geçmiş hilal bizim sınıfa gelmişti sürekli bana gönderme yapıyor yanıma oturmaya çalışıyor derslerde yardım edebileceğini söliyor yakınmışız gibi davranıyordu ne kadar sinirim bozulsada aldırış etmiyordum çünkü mantığım beynim ve hücrelerime kadar aysunu düşünüyor onu görmek istiyordum. günlerden perşembe veya cumaydı haftanın son günleriydi hilal yanıma geldi ve bana tamam sen benden hoşlanmayabilirsin ama şu aysunu unut artık dedi cevap vermedim sözlerine devam etti peki ozaman sadece arkadaş olalım sırdaş olalım dedi samimiyetsiz di bana göre tamam dedim geçiştirmek istiyordum yanına oturabilirmiyim ozaman? dedi otur fakat fazla ses çıkarma konuşmak istemiyorum dedim tamam dedi oturdu son derslere yaklaşırken kafeye gidelim sana çok önemli anlatacaklarım var dedi ben aysunla mı ilgili dedim evet evet onla ilgili gel sen çıkışta gidelim işte dedi tamam dedim ne kadar gitmek istemesemde çünkü ulaşma kaynagım tek kişi hilaldi güvenmek zorundaydım