b: hayırdır nooldu?
e: seni merak ettim.
b: buradayım iyiyim, teşekkür ederim merak ettiğin için.
e: önemli değil, napıyorsun burada.
b: benim hobim bu, çocukluktan beri arabanın içinde otururum 3-4 saat. müzik de açarım böyle.

gerçekten de öyle. kapı kapanınca oluşan sessizlik anı, kendi kendine kaldığını farkettiğin anı hiçbir şeye değişmem. genel olarak da arabalara ilgim var zaten.

e: güzelmiş, niye çıktın dışarı.
b: sıkıldım ya içeride, sen de git içeri istersen ama oturmak istersen istediğin kadar oturabilirsin.
e: hadi kalk beraber gidelim ya?
b: valla sıkıldım içeride, ortam mal gibi zaten. bi de o yavşak çocuk balo partnerimi zütürecek ya ahahah
e: ya ahaha ben de gördüm onu. hadi gel içeri gidelim biraz daha dans ederiz.
b: ben de başkasının balo partnerini zütürüyorum o zaman ahahaha
e: ya saçmalama ahaha hadi gidelim artık.

o sırada arabadan indik beraber güle güle. sonra eliz koluma girdi. hala gülüyoruz sebepsiz bir şekilde. arabadan da gülerek inince dışarıdan nasıl görünüyordur acaba diye düşünürken merdiven başında bir çift bakışla karşılaştım. pgibolojimin gibildiği o günlerin hafızamdan net bir şekilde silinmesine sebep olan o gözlerle.

ayça, ağzı açılmış, eliyle ağzını kapatmakla kapatmamak arası bir şekilde kilitlenmiş bir şekilde bana bakıyordu. kriz falan geçiriyor olabilirdi hatta o derece kilitlenmişti. belki de geçirmiştir. bilmiyorum.

e: seninki fena bakıyor.
b: ya baksın amaan banane.

elimi beline doladım. o da aynı şekilde elini belime doladı. daha da yakın yürüyoruz yani. yanından geçerken ben güldükçe eliz de gülüyor, sebepsiz bir şekilde durduramıyorduk gülmemizi.