Evet beyler size %100 gerçek bir hikaye anlatacağım. Başlıyorum;
Lise 1'i kırşehirde okudum beyler ondan sonra ankaraya geçiş yaptım ama o 1 sene benim için zehir gibi geçmişti. yurtta kılıyodum devrecilik vardı. hemde çok fena bir şekilde. büyük sınııfların hepsine gıcık oluyodum. ama büyük oldukları için birşey yapamıyodum. bir gün yatakta uzanıyorum. biri geldi;

- Vindovs seni mehmet çağrıyo. (mehmet 11. sınıfta bir huur çocuğu)

paşa paşa indim beyler aşşaağa. bu arada odalar 8 kişilik. bi girdim odaya bu o.ç valizi açmış içinde kıyafetler var, dolabıda açık. kıyafetlerinii falan dolaba yerleştirmemi isityo yani huur çocuğu
herkes bana bakıyo hepsini teker teker katlayıp. dolabın içine yerleştirdim beyler. ama nasıl yerleştirdim. sinirden ağlıcam ağlıyamıyorum. kafayı yicem o ara gözlerim kıpkırmızı oldu yüzüm falan sinirden kızardı baya kafayı yicektim gerçektende ordada 2 kişi bana gülüyor o arada onların adıda onur ve emre.
her neyse ben her gece yatarken bu olayı hatırlayıp hırs yapıyorum beyler. sonra o sefil okuldan ayrıldım ve ankaraya geçiş yaptım. ama hala aklımda o olanlar geldi geçti lise biti üniversiteye başladım. haa bu arada bu 3 tane isim saydımya mehmet, onur ve emre diye heh bunların 3üde ankarada...
Tamam ben kendimden bahsediyim biraz beyler ben ayı gibi birşeyim cidden ayı gibiyim 190 boy 100 kilom var. ciddi ciddi..
e yannan bunlardan niye bahsediyon dersen bu gavatları nasıl dövdüğümü anlatcam . işte bu ONUR huur çocuğunu bizim mahalleye yakın biyerde gördüm yanımda arkadaş var benim o yalnız ama ben direk yanına gidip;

- Ooooo onur bey nasılsınız falan diyorum

oda biraz yüzünü ekşitip beni çıkarmaya çalıştı. ve hatırladı. benim arkdaş arkadan beni izliyo...

- onur falan ne ayak dedi.

beyler yemin ediyorum o ara o dolabı düzenlerken halim aklıma geldi ve buna kafayı geçirdim o arada. şuan yazarken bile okadar rahatladım ki beyler. dediğim gibi buna kafayı geçirdim