Annemde gördüğüm bu davranış alışılmış değildi, yaklaşık 2 senedir oturup konuşmuşluğumuz yoktu ama bu sefer aniden konuşmak istediğini söyledi.

"Oğlum" dedi, sessizce cümlenin devdıbını bekledim."Bu yaz tatile çıkalım mı, ailecek gezmiş oluruz." dedi, düşünmek için kafamı öne eğdim. Aklımda ki olasılıkları tek tek sıralarken,"ben biraz düşüneyim, yarın söylerim sana" dedim ve annem odadan çıktı. Tekrar oyunun başına geçtikten sonra sabahın nasıl olduğunu anlamamıştım. Aktif bir klan olduğumuzdan ve benim gibi öğrencisi bol olan bir klan olduğundan yaz tatilleri sabahlara kadar online sıkıntısı çekmezdik. Bugün de o günlerden biriydi,8 tane liseli kalmıştık ve 2 kişi daha bulup kendimizi geliştirmek için maç yapmak istedik. Murat hem aynı okuldan hem de yaşıt olduğu 2 çocuğu arayarak davet etti,bi tanesini uykusundan uyandırmıştı ama neyse..

Gecenin 3'ünde 5v5 maç atacaktık, çocuklardan bir tanesi bize diğeri de karşı takıma geçti. Bizim takımın kaptanı ben karşı takımında Murat'tı. Murat'ta sniper da iddialıydı fakat Erol abi ikimizin attığı vs'yi izledikten sonra klanın keskin nişancısı olarak beni seçmişti. Maçlarda benden başka sniper alan olmayacaktı takımda,2 takıma bölünürsekte diğerine Murat'I verecekti ve Murat sniper oynayacaktı.

ikimiz içinde iyiydi yani bu uygulama, hoşumuza da gidiyodu açıkçası, bazen ben günümde olmadığımda Erol abiye söyleyip Murat'ın keskin nişancı almasını istiyordum. Murat'ta bileğinin hakkı ile oynayıp yanlış bir seçim yapmadığımı kanıtlıyordu bana..

Point Blank'te ustalaştığımız harita olan Blow City'de yapacaktık maçı, online konuşma programında takımları ayırdıktan sonra maça başladık.F-Rebels olarak başladık ilk oyuna ve ben sniper ile sol tarafta ki köprüye yöneldim, Murat'ta orda olacaktı büyük ihtimal, çünkü karşılıklı kapışmayı çok severdik.

Beklediğim gibiydi, Murat oradaydı,onu görmemle ölmem bir olmuştu,F4 tuşuna basıp klandan şaka niyetli biraz yardırdım *ama anlayacağını biliyordum.ilk eli kaybettikten sonra toparlanmamız gerektiğini söyledim takıma ve taktik verdim, herkes bir yerden gidip sıkacak ve yerini gösterecekti,ben Murat'ı indirdiğim zaman da köprüden gidecektik. Murat'ın mermisi sıyırdı resmen beni,21 canım kaldı. Benimki ise hedefini buldu ve onu öldürdüm.

Taktik işe yaradı ve eli kazandık derken oyunu 5-3 olarak kazanmıştık.1 saat daha böyle oynadıktan sonra dağılmaya başladık ve ben de yarın için enerjim olması gerektiğinden uyumak için yatağa atladım.

Aslında bişey yapacağımdan değildi, yine gidip parkta Nazlı'yı ve Avm yi gözleyecektim ama o sırada uyuyor olmamak için yattım.

Kalktığımda saat 2 olmuştu, üzerime temiz beyaz sweatshirtümü alıp çıktım,5 dakika sonra oradaydım.Bu sefer avm'ye girdim,2 tane çikolata alıp 15 dakika gezdim belki içeridedir diye fakat değildi. Dışarı çıktım banka gidip oturdum.

Karşıda 2 kişiyi gördüm, Nazlı bi çocukla gülüşe gülüşe Avmye giriyordu,bu kim diye düşünürken kendimi avm de buldum.

O anlık heyecan, sinir,öfke ve kıskançlık ile bir anda karar verip avmye girmiştim. Reyonlar arasında cipslerin olduğu yere gelip bekledim, bulunduğum reyonda abur cubur olarak nitelendirilen şeyler vardı ve her genç avmye gidişinde buraya uğrardı.

Derken tanıdık bir ses duydum, kafamı oraya çevirdim. Nazlı hararetli hararetli bir şeyler anlatıyordu, sonra kafamı önüme çevirdim fakat sanırım farketmişti beni.

Yanıma doğru yaklaştılar..