Okulun açılması ile en yakın arkadaşıma tekrar kavuşmuştum. Sürekli Handan ile takılıyorduk eski utangaçlığımdan eser kalmamıştı. Bu öğretmenlerin bile dikkatini çekmişti bana çok değiştiğimi söylüyorlardı sürekli, tabi bu da beni utandırıyordu.
Bir gün öğlen arası sınıfta yalnız otururken Handan geldi. Sıraya yanıma oturdu. Yemek yeyip yemediğimi sordu bende ona canımın bir şey istemediğini söyledim. Elini usulca sıranın altına uzattı. Poşet hışırdaması duyunca kafasını eğip sıranın gözüne baktı.
Bana neden kitaplarımı ve defterlerimi Bim poşedine koyup okula getirdiğimi sordu. Çantan yok mu senin dedi. Çok utandım Handan'a fak fakir olduğumuzu söyleyemedim.