Sabah yine aynı monotonla hazırlanıp okulun yolunu tuttum elimde hafif bir sıyrık oldugu için annem sarmıştı.(Akşamı unutmamıştı ama hala azarlıyordu tabaklarını kırdıgım için)sıraya geç müdür konuşsun falan filan bunları söylemiyecem artık ama onu görmüştüm, nasıl mutlu olmuştum anlatamam ama bir insan hiç konuşmadıgı dokunamadıgı bir insana bu kadar aşık olabilir mi? nasıl olurdu peki? işte ben bunun en büyük örneğiydim...

Sınıfta yeri mi almıştım bu sefer defterimi cantamdan hiç cıkarmamıştım çünkü karalamayacaktım onu izleyecektim sadece, Biiraz böyle geçti bir haç derstabi sonra tabi o arkadaşlarıyla muhabbet felan ederken gözü bana carptı ilk kez göz göze geldik nasıl heycanladım bilemem çünkü ona bakıyordum elim ayagım dolaştı hemen cantamdan defterimi cıkarıp bir şeyler karalamaya başladım o heycandan yaram tekrar kanamaya başladı, elime sarılı beze kan sızıyordu..O,Hayatım ,canım, selinim görmüştü,ve Bana dogru gelmeye başladı bana doğru ilerliyordu..

Napcaktım şimdi?

edit: Kimse yok mu amk