Bu işin aslı şu, misal sırtında kendi ağırlığının 3te birini taşıyan illkokul çocukları ki henüz kemikleri gelişim döneminde, kesinlikle önce onlar oturmalı, ya da sabahtan akşama kadar koşturup çalışan insanlar yaşları kaç olursa olsun. Yaşlıya saygı duyulup yer verilmeli elbette ancak elden ayaktan dusmek üzere olan, yerinde olmayan yaslıya ya da yorgun olana yer vermek doğru. Yoksa sen 2 günlük uykusuzlukla it gibi koşturacan 60 yaşında akşam kahvesinden dönen dayıyla günde pasta börek yemekten yuvarlanan teyzeye yer verecen, giberler öyle adaleti de geleneği de."You feel me ?" "Ayıkıyon? "