Uyandı.

Yorgundu.

Telefonuna baktı. Herhangi bir çağrı yok. Mesaj da…

Her şey gayet normal…

Her şey her zaman olduğu gibi…

14 saat uyumuştu. Bir yerde okumuştu. insanlara günde 6 saat uyku yetiyormuş. Her 6 saatten sonra vücut kendini yeniden uykuya programlıyormuş. Mesela 9 saat uyudun diyelim. 6+3 yani 3 saat uyumuş kadar enerji alıyorsun. 14 saat demek, 2 saat uyku demekmiş. Yataktan doğruldu. Terlikleri ayağına giydi hem de kalkmadan… “Hasgibtir len 14 saat az mı?” Dedi kendi kendine. Ne de olsa 42 saattir uyumuyordu.
Kişisel rekoru 61 saatti.
61-Trabzon’un plakası, 61. Dakika şovu, Trabzonspor, 61 SAAT bir spor gazetesi…
42-Konya’nın plakası, Torku Arena, Etliekmek, Davut Güloğlu, Pardon o Trabzonluydu… Belki değildir lan. Olsun Karadenizli sonuçta. Davutoğlu diyecektik nerelere geldik…
Yataktan kalktı. Yüzünü yıkamak üzere çeşmeye doğru ilerlerken sol serçe parmağını babasının; “oğlum buradan su girer, soğuk girer, gel biz buraya küçük bi mermer yaptıralım” diye zorla koyduğu mermere çarptı.
"Ananı gibeyim yaaaa" diye bağırdı, tek ayağı havada sekerken.. Özür diledi sonra. Öyle boşluğa doğru, koridora doğru…