Bir türlü uyku tutmamisti. Sabaha kadar kafamda teoriler one sürdüm.
"Belki de şey olmuştur. Yok yok öyle olsaydı suan böyle olurdu. "
Ne kadar düşünsem suan için gerçeği ogrenemeyecektik. Bunlarla beraber sabah oldu. Delikli bir uyku gecirmistim ve biraz yorgun kalkmıştım. Ama nasıl olsa bir yere gitmeyecektik, toparlardim. Bu süreç içerisinde ben de araştırmalara ağırlık vermek istiyordum. Elim kolum bağlı oturmak beni rahatsız ediyordu. Sabah olunca yatagimdan kalktım ve yatağımi duzelttim. 3 erli 4 erli odalarda kalıyorduk. Tesisteki 100 kişi can ciğer olmasa da tanismisti artık. Odamdaki kimse uyanmamisti ama eminim tesiste uyanık kişiler vardı.
" Günaydın herkese " dedim.
Hep bir ağızdan " Günaydın" diye karşılık verdiler. Kahvaltı hazırlanmasına yardım ettim. Yeni yeni kalkanlar da gelip yardım ediyor, işin bir ucundan tutuyordu. Sofra hazır olunca diğer uyuyanlari da uyandırdık. Normalde belli bir kalkiş saatimiz vardı ama artık ikinci bir emre kadar sadece burada bekleyecektik. O yüzden çok geç olmamak kaidesiyle istediğimiz vakit kalkacaktik. Kahvaltıdan sonra ortalık toparlaninca araştırmacilar işine döndü. Askerlerden bazıları odasına çekilirken bazıları dışarı oturdu. Benim gibi gece düşünmüş olacakki 2-3 asker daha araştırmalara yardım etmek istiyordu.
Üzerinde araştırma yapılan Projeler; eski çip projesi, sinir sistemini sekteye uğratan frekans ve başımıza yeni çıkan nanobotlardi. Bu nanobotlar Sovyet Rusya zamanından kalmış olamazdı. Sürekli üzerine koyuyorlardi. Bütün projelerin birer kopyası yapılmaya çalışılıyordu. Sistemlerini anlamak için önce araştırılmaliydi. Çipler konusunda baya ilerlemistik ama bizim için yeni olan nanobotlardi.