hatırlamayacaktım, yemin ederim sana. aklımdan bile geçirmeyecektim seni. ana avrat sövdüm "bir daha düşünürsen onu senin dıbına koyarım" dedim kaç kez kendime.. ama araya sezen girdi;
"seni kimler aldı, kimler öpüyor şimdi... "
...
tamam uydurdum bunu, zaten cesaret edemem bu şarkıyı dinlemeye. hatta az önce yazdığım üç beş kelimesi bile cinayet sebebi, kaç beyin hücresi infilak etti yine kim bilir... neyse, kısacası yine oturmuş gecenin bir yarısı mal mal seni düşünmekteyim. aklımı dağıtmak için saçma salak parçalar açıyorum. az önce bir komedi filmi izleyeyim dedim, iki salak çarpıştı, kızın elindeki kitaplar düştü, eğildiler kafaları çarpıştı, komikti falan... sonra sevgili oldular işte, bilmiyorum çok dokundu bana, sonunu merak etmeden kapattım. içimden de bir sürü de küfür ettim; -ohh ne iyi ettim. "ulan komedi filmi bu, illa aşka mı bağlayacaksınız, yaramız var, gocunuyoruz... " gibi şeyler işte..
kalkıp bir çay koyayım en iyisi, müsadenle. geliyorum hemen.
sen böyle olmamaya devam et, iyi böyle, hiç bozma istifini. arayayım sorayayım, döneyim falan deme.
.
kaçak çay, bir sürü şeyi kaçırıyor diye adı kaçak çay olmalı. ne bileyim böyle illegalmiş gibi geliyor insana, sanırım; sıkılmışlık, yorgunluk, özlem vs. bir çok şeyi kaçırıyor. bazen de tam tersi oluyor nedense. ters etki yaratıyor. çok içince de uykuyu kaçırıyor, bir de fazla demli olunca. bak tavsiye ederim, kaçak çaydan asla şaşma, yanına bir de kırmızı winston yaktın mı, dünya o an senindir.
bak ne diyeceğim, geçen gün birini gördüm, galiba o da seni görmüştü, bunu onun gözlerinde gördüm, ama o bunu görmedi. geçti gitti yanımdan.. yabancının tekiydi, çarşıda yürüyordum, öyle kafamdan uydurdum yani, gerçekle bir alakası yok, ama olabilir de, neden olmasın?
tamam seninle ilgili bir şey demeyeceğim. her şeyi sana bağlıyorum, elimde değil kusura bakma. neyse, bu sabah bizim pederle tartıştım biraz, aslında biraz da kafam ona bozuk. eskiler işte, kendileri gibi olsun istiyorlar yeni nesiller. oysa zamanında kendileri de böyle değildiler. biliyorlar ama öğrenmek istemiyorlar nedense, halbuki açsan albümü; ispanyol paça pantolonlar, geniş yakalı gömlekler, göğüslerdeki kıllar tarla gibi meydanda falan, böyle artistik şekiller.. bizde mi öyle olacağız acaba, kim bilir belki. Oysa herkes demiştir "ben çocuklarıma böyle yapmayacağım" lafını kendi kendine, umarım sözümüzde dururuz. hah bu arada olursa bir çocuğum, ona senin ismini vereceğim, tabi senden sonra olursa... görüyorsun değil mi? laf döndü dolaştı yine sana geldi...
ne saçmalıyorum ben böyle,
ulan o şarkıyı dinledim, dinledim dıbına koyayım! dinledim!
ben seni böyle severken,
üstelik daha unutmamışken,
"seni kimler aldı, kimler öpüyor şimdi?"

-bayram karakeçeli