Kanka Ümmühanı provalarda görmüştüm. Lise müzikalinde bando çalıyordu. Çok sevdim aşık oldum. Gözleri benim için herşeyi ifade ediyordu. Bunun ismini öğrendim arkadaşlardan. Faceden ekledim felan hislerimi açıldım. Ulan bir kıza normalde bu kadar kolay açılamazdım ama sevdim. Ben hayatımda ilk defa biriyle çıkacaktım. Ümmühanla sevgili olduk beraber sahildeki ağacın orda buluşuyorduk. Ümmühan sonraları gelmemeye başladı. Bana attığı son mesaj şuydu
"Cantanem kötü günler yaşıyorum. Anlayışlısındır. Sabır et. inşallah geçecek bu günler" ben sabırla beklemiştim bir gün Ümmühanın öldüğü haberini aldım ağlaya ağlaya okula koştum. Mezarına bir toprak da ben attım dedi. Vay dıbına koyim ağlayasım geldi lan dedim. Bu olayları da sınıftaki arkadaşından öğrendim. Bazen soruyorum neden benim sevgilim neden diye? dedi rıfat. Efkarlandım lan kardeşim başın sağolsun anlatsaydın başta keşke dedim. Kanka içim yanıyor valla dedi. Rıfatın gözlerinden yaşlar damlıyordu bir elinde sigara ağlıyordu. Hayatın yaptığı zalimlikler tükenmek bilmiyordu. Ben ağlama oğlum ağlanacak vakit değil şu olayı bitirelim. Hulusi hocanın adresini bulalım muhtarlıktan dedim..