Ve oradan ayrılmış.

Ertesi gün tekrar o mağaraya gitmiş. Cinler yine oradaymış. Ama Ali bu sefer cinlere bir oyun oynamış. Cinlerin yanına gidip oyunlarına katılmış, onlarla dans etmiş. Sonra da tam ortaya geçip, ”Bismillah!” diye bağırmış. Cinler acı içinde kaçışarak ortadan kaybolmuşlar.

Bu olaylar böyle bir kaç gün devam etmiş.

Ali dinine bağlı bir adammış ve bu nedenle cinlerden hiç korkmuyormuş. Her işinin başında da ‘Bismillah’ demeyi asla ihmal etmezmiş. Ancak karısı tam tersine hiç öyle değilmiş.

işte bu nedenle, bu hikayenin ibretlik bölümü şu şekilde;

Ali yine mağaraya gitmiş. Eğlenceye katıldığı sırada cin kadınlardan birinin üzerinde kendi karısının elbisesinin olduğunu fark etmiş. Tabi karısının olup olmadığından pek emin değilmiş. Ancak eğer karısınınsa, ona bir ders vermek istiyormuş. Çünkü cinler sadece Allah’ın adının, dinin geçmediği insanlarla ilgilenirlermiş.

Ali de cebinden çakmağını çıkarmış, elbisenin eteğinden yakmış. Cin kadın çığlık atmaya başlamış. Ali ‘Bismillahirrahmanirrahim’ demiş ve cinler yok olmuş.

Ali akşam evine gitmiş. Karısını yanına çağırıp sormuş,

”Hanım, senin şu sandığa koyduğun elbise var ya,” – ”Heeee, nolmuş?” – ”Git bir getir bakim şu elbiseni,” – ”Eyi, peki. Getireyim.” Ali’nin karısı gidip elbiseyi getirmiş. Elbisenin eteğinde yanık varmış.
Ali başından geçenleri karısına ve çocuklarına bir bir anlatmış.