•Edit• SON PART girildi.••• Doktor adayı olarak arkadaşımın babasının yanında bir gün geçirdim. Kendisi kadın doğum uzmanı. ilk doğuma girmeden önce biraz heyecanlanmıştım. Sonuçta am görücektim legal yollarla. Hazırlık yapıldı doğuma başlandı.

Önce kadını yatırdılar. Normal doğum olucağı için bayıltmadılar kadını. Pgibolojik olarak kadını hazırladılar. Nasıl nefes alıp vermesi gerektiğini anlattı doktor bey. Kadının yaklaşık 15-20 dakika sonra suyu gelmeye başladı. Her şey istenilen şekilde ilerliyodu. Bende köşede dikilmiş ne yapıcağını izliyodum. Kadının bacaklarını misyoner gibi kaldırıp dizden kırdılar. (Pozisyonu hayal edin) ıkınmaya başladı. Kadın kan ter içinde kaldı. Yüzünde damarlar belirginleşti. Hani 3-4 gün sıçamadığınızı düşünün sonra denersiniz çıkmaz baya zorlarsınız. Kadın da 3 kiloluk bir fazlalığı çıkarmak için var gücüyle ıkınıyordu. O anın stresiyle kadının dıbını görmek hayal ettiğim gibi değildi. Sadece yapılan işe odaklanmış gibiydim ister istemez. Beklenen sona yaklaştık. Hepimizin ferrelardan alışkın olduğu o am bir bebek kafası kadar genişledi. Kusucaktım. Kafamı tekrar kadının yüzüne çevirdim. Kadının yüz ifadesine ek olarak bir rahatlama hissi yansımıştı. Vermiş olduğum sıçma örneğinde, onca emeğinizin karşısında ilk partikülün deliğe indiğini hayal edin. Öyle bir rahatlama. Artık doğumun sonuna gelmiştik. Önemli olan başın çıkmasıymış. Gerisini vücüt kasılmalarla dışarı iteliyormuş zaten. Tüm vücüt çıktıktan sonra hemen göbek bağını kestiler. Doktor bebeğini önce kucağına aldı. Bir güzel çevirdi. Ayaklarından tuttu. ilk darbeyi o zaman hepimiz almıştık zaten ebemizden. Çocuk ağlamaya başladı. Bebeği hemşireye verdi. Maskesini çıkarıp kadına geçmiş olsun dedi. Beraber çıktık ameliyattan.

Bir günde 9 ameliyata girdik beyler. Bunların 5 i normal doğum, 4 ü sezeryan. Dileyen olursa her birini part part anlatırım.

ÖZET= Bir kadın doğum uzmanı arkadaşla geçirdiğim bir günü anlattım.