tatilköyüne yerleştik.o günler bambaşka bir dünyadaymışız gibi hissettirdi. havuz kenarında buz gibi biralarımızı yudumluyor. denize girip geceleri sokakları karış karış geziyorduk. lunaparkta eğleniyorduk. çılgınlar gibi, deli gibi. evli genç bir çift gibiydik ki fazla kalmamıştı da evlenmemize.iki yıl sonra evlenecektik şunun şurasında.

tatilimiz haber'le kesildi. haberleri sevmez olmuştum artık.ve bu da kötüydü.bey amcayı kaybetmiştik. izmire gittik apar topar. beklenenden hızlı gelmişti haber.naz yıkılmıştı adeta. sır gibi saklanmış, içten içe öğrenmişti gerçeği.bu gerçeği kabul etmek istemediyse karşılaştı sonunda.

tabutu sırtlandık.ne kadar hafiftin be bey baba? kaç kilo erimiştin görmeyeli?bu kadar kısa sürede böylesine bağlanmışken yakıştı mı gitmek sana? dualarla bıraktık toprağa. nazın elini sıkı sıkı tutuyordum. ağlamaktan kan çanağı olmuştu gözleri.onu böyle gördükçe dayanamıyordum ben de.bilindik şeyler oldu bitti. evimize geri döndük bir ay sonra. kendini yavaş yavaş toparlıyordu.

bey baba ölmeden önce son sözlerini söylemişti hanımına 'kızımın mürüvetini gördüm, daha başka bir şey istemem bu dünyada.'

ah be baba, gitmek zorunda mıydın? parçalamak zorunda mıydın ciğerimizi?