Sabah çelik kapının önünde bizim çocuklar uyandırdı beni.Çığlık atarak uyandım.
Gülüyolar ama belli ters bişeylerin olduğunun farkındalar.
-Sidik mal mısın olum nabıyon burda.
-Siz de gördünüz mü?
-Ne gördük mü lan ne diyon.
-Yok bişey yok.
Neyse geçtik içeri beyler sizden artık saklamamam lazım dedim. Olanı biteni anlattım, neler olduğunu nerelere gittiğimi. Korkmamaları gerektiğini söyledim ama eğer isterlerse onların da bulaşmaması için evden ayrılabileceğimi söyledim.
Delikanlı çocuklar anca beraber kanca beraber dediler.Ama farkındayım işin ciddiyetini hala anlamadılar.3e3 çıksak kim alır diyolar hala. Dedim iyi siz bilirsiniz görün ebenizinkini eyvallah.(inanmadıklarını düşünüyodum)