Ben namazımı kılarken olduğum odaya geldim tam sünnetin seldıbını verirken kafamı sağa çevirdim çevirmez olaydım…

Yanımda oturmuş sola doğru bakıyordu göz göze geldik .
Hikayenin başından beri hiç bu kadar korktuğumu hatırlamıyorum .
Gözleri sapsarıydı imam çermendır oldu aq . Bana konuşmaya başladı yine anlamıyordum. Ama bu sefer bilincim tamamen açıktı , ibranice konuştu ama çok değil birkaç kelime sanki selam verdiğini hissettim. Koşarak ordan kalktım kapıya koştum açmaya çalıştım ancak kitliydi , daha doğrusu kitli değildi kulbunu aşağı bile indiremedim taşlaşmıştı sanki .Bana yine o sesle korkma diye bağırdı ses içerden gelmişti ama arkamı döndüğümde aramızda 1 cm vardı bildiğin öpüşür pozisyondaydık gözlerimden yaşlar boşaldı yere yığıldım. Çaresizdim ama bayılmadım yada rüya değildi. Tekrar Konuştu.

Korkma sadece yardım edicem.