BEYLER HESAP ÇAYLAĞA DÜŞÜRÜLDÜĞÜ iÇiN GALADRiYEL41 HESABININ YERiNE DEVAM EDiYORUM HESAP BENiM ALINTI OLDUĞUNU BELiRTTTĞiM HALDE HALA YAZANLAR VAR ÇALINTI FALAN DiYE iTiBAR ETMEYiNiZ DEVAM EDiYORUM

hepimiz çok üzgünüz ablamda duygu için izin almıştı ona teselli olmaya çalışıyoruz belki bizimde yüreğimiz yanıyordu ama unutmayın ateş düştüğü yeri yakarmış.. onun acısı bizden daha fazlaydı.. daha önceki enteryde bahsetmiştim kızın pgibolojisi iyice bozulmuş artık duygu değil başka birisiydi.. (günlüğünün bende olduğundan bahsetmiştim günlük burlarda yok bunlar hakkında tek bir kelime bile yok panpalar)

son çare pgiboloğa yollamaktı, ama onuda kabul etmiyordu.. etsede etmesede yollamak zorundaydık çünkü böyle kaldıkça durumu daha da kötü olacak allah göstermisin belki aklını bile kaybedebilirdi.. belli aralıklarla seanslarla pgibolog tedavisi biraz da olsa işe yaramaya başlamış bizimle çok da olmasa konuşuyor biz yemek yedirirsek yiyordu.. tedavisi için ona farklı şeyler veren pgibolog örneğin bugün bununla ilgileneceksin yarın onunla ilgileneceksin haftaya neler yaptığını bana anlatacaksın vs. (çocuk gibi iş yaptırıyor aklını başka şeylere yorduruyordu benim düşüncem bu şekildeydi) evet gerçektende bu işe yarıyor olsa ki yavaş yavaş babannnesinin ölümünü unutuyordu fakat ölüm gibi kelimeleri yanında pek kullanmamaya çalışıyorduk ki aklına gelmemesi için..

birde asla kabul etmediği şeylerden biride eski evi eski eyşalarıydı, onları gördümü delirir gibi oluyordu(sevdiğiniz hakkında böyle birşey demek ne kadar normal ama gerçekten öyleydi)

yavaş yavaş toparlanıp işinin başına dönmeye hazırlanıyordu, benimle diyaloğunu arttırmış sürekli muhabbet edecek birilerini arıyordu.. belkide kendini bu şekilde oyalıyordu bilmiyorum ama ben onun için herşeyi yapmaya hazırdım.. inanın eve geliyor benimle saatlerce konuşuyor gidiyor telefonda yine saatlerce konuşuyordu.. aklınıza gelebilecek her türlü şeyi konuşuyorduk ne olmuş bitmiş sürekli ama sürekli.. benimle telefonu kapattıkdan sonra ablamla devam ediyordu biliyorum ablam söylüyordu.. olsun üzülmüyordu daha fazla sıkılmıyordu ya o bana yetiyordu..

okulların açılmasına yakın süpriz yapmak için baranığa gidip ufak finolar vardır bilirsiniz bolonkamı neydi cinsi rus finosu olarakda geçer çok tatlı bir tane vardı kahverengi tüylü sevdim onu aldım kafesin içinde eve zütürdüm üstüne örtü serdım bilerek duyguya birşey çaktırmamak için, çok geçmeden duygu ablamla bir eve geldi.. aramızda geçen diyalog
+ben

-duygu
•
ablam

+duygu bak sana ne aldım

-ne aldın aşkım

+gel yanıma(geldi)
•
göster bende merak ettim

+az sabırlı olmayı öğren abla(güldüm)
•
tamam tamam

örtüyü kaldırdım küçücük bir köpek yavrusu daha havlamayı bilmiyordu sadece sesi çıkıyordu(bilen bilir yeni doğmuş köpek yavruları havlamayaz)

-ay kıyamam
•
çok tatlı

aldılar baya mıncıkladılar(sevdiler) köpeği
günler sonra benim küçük hemstırımı ilk kez okadar mutlu görmek ne yalan söyleyeyim benide sevindirmişti.. sonra ablam durdu durdu
•
e iyi hoşta bu köpeğe evde kim bakacak?(sahiden mk hiç akıl etmemiştim)

+sen bak abla olmazmı?
•
ben evdemiyim sence?

+olsun iş yerine zütür

-ben bakarım tontişime, değilmi tontişim(virgülden sonrasını köpeğe demişti)
gerçekten köpek de en az duygu kadar tatlı birşeydi ama kim bakacaktı asıl soru buydu..

evet kabak annemin başına patlamıştı.. annem eve geldi biz 3ümüzde salonda oturuyoruz kimse köpeğin olduğundan haberdar değilmiş gibi yapıyor.. sonra köpek acayip acayip ses çıkarmaya başladı havlamıyor zaten.. annem bune böyle dedi neyin sesi o?

ben bilmiyorum dedim ne ki sahiden.. (ablamla duyguda bana bakıp gülüyorlar)

sonra köpeği alıp geldim durumu itiraf ederek anlattım, annemden itirazlar üstüne itirizlar anlatamam o anı beyler..
ablamı araya soktum(genelde ablam her istediğini anneme yaptırır) annem ablamada aynı şeyi dedi gidin aldığınız yere zütürün..
en son duygu kendi söyledi ... abla lütfen(annemin ismini bir enteryde farkında olmadan vermiştim şimdi veremem kusura bakmayın beyler) annem durdu durdu yine olmaz..
duygu iyice yalvarır hale geldi, annem ama bak sadece sabahları ona göre.. duygu sarıldı teşekkür etti filan..(o öyle neşeli oldukça bende gülüyordum be panpalar)
annem sabahları işe zütürüyor(iş yerinin bahçesine bağlıyordu) annemin iş yerindeki yeri yüksek olduğu için kimse birşey diyemiyordu
akşam eve getirip duyguyla ablam ilgileniyordu yürüyüşe çıktıklarında onuda alıyorlardı, kendimi dışlanmış gibi hissediyordum sanki küçücük köpek benim yerime geçmitşi.. (ulan ben duyguyla birkez yatamadım köpek hergün yatıyordu :p)

işin şakası bir yanada onu öyle mutlu görmek beni de gerçekten mutlu ediyordu her ne olursa olsun..