beyler sakin olun, ben geldim

sorunun nedir evladım? asosyalim abi, zütü göbeği saldım abi, abi dal gibiyim dıbına koyim ya, abi aynaya bakamıyorum, at hırsızına benziyorum. vs.

asosyallik nedir? la olum asosyallik tüm gün evde oturmaktır, bilgisayar başından kalkmamaktır, oyunlara, dizilere, filmlere kendini vermektir. ya da ful ineklemektir. nesi var ulan. haftada 1-2 gün dışarı çıksanız, arkadaşlarınızla bişey yapsanız yeter size. sonra gel yine oyununu oyna dizini izle. siz herkesi sosyal mi zannediyorsunuz. senin okulundaki insanların %90'ı ev-okul. ayrıcı "keko" diye bişey var aq. hayatının her anında karşına çıkabiliyorlar. sokakta karşına çıkıp 50 kuruş istese nabıcan. yannanı yedin. sonra barfiks, şınav, mekik başlıyorsun. dambıl alıyorsun. bak en fazla 2 hafta sonra hevesin geçecek, o dambıllar kapıyı açık tutmak için kullanacağın bir aparat olacak.

yani diyeceğim asosyallik iyidir beyler. sıkıntı yapmayın..

amaaa. senin derdin diyalogsa, özgüvense, 31'se, "abi ben kızlarla konuşamıyorum", "abi ne kızı aq ben bir insanla konuşamıyorum", "sokakta dolaşırken bile bütün insanlar bana bakıyor gibi hissediyorum", "tipsizliğimle insanlara rahatsızlık veriyorum" gibi düşüncelerin varsa sen asosyal değilsin. sen sosyal bir eziksin. evet sana hakaret ediyorum, çünkü sen kendine en büyük hakareti yapıyorsun. sana ne desem fayda etmez arkadaş. asıl olay sende. bak sana vereceğim bir tavsiye var. kardeş geç aynanın karşısına, bak biraz kendine. ilk başta "ulan şu sıfata bak dıbına kodumun maymunu, sana hangi kız bakar be" falan diyeceksin belki. belkide "ya aslında giderim var ama neden kızlar bakmıyor olum ya." diyeceksin. bak motivasyon olsun aq. saçma maçma. bağır kendine, sen en iyisisin de, en güçlüsüsün de. bi hedefin mi var, o hedefi alıcaksın olum de. kendine çeki düzen ver. saçlarını yap, dişlerini fırçala. tıraş ol. bakımına dikkat et, temiz ol. kendini beğen. bak olay budur kardeş. kendini seveceksin. yoksa senden bi tak olmaz. çünkü sen hep başkalarına değer verdin, hep empati yaptın. hep iyi bir adam olmaya çalıştın. hayır lan, oropsu çocuğu olacaksın. düşene bi tekme de sen atacaksın. neden? çünkü kızları hep o huur çocukları zütürdü. sen elini gibtin, çorabını gibtin, el sabununu gibtin, zütüne pandik atarak aynı anda 31 çektin. insanlar seni gibti, annen baban seni gibti, arkadaş dediğin puştlar seni gibti, kızlar seni gibtin, sen ne yaptın? sen de gittin elini gibtin dıbına koyduğum.

beyler, ben karıya kıza düşmek istiyorum, ortamlarda popüler olmak istiyorum, en kral arkadaşlarla takılıp en kral mekanlara gitmek istiyorum diyosan, yukarıdakinleri bi daha oku. ama düşün kardeşim, bunlar bana ne sağlayacak? kazancım ne olacak? tamam saygı duyulacağım, okul bitecek bi kaç arkadaşın dışında yanında kimse kalmayacak. insanlar seni 1-2 ay içinde unutacak. sonra dönüp bakacaksın, harbiden çok boş yaşamışız be diyeceksin.

bak o kadar yazdık, en önemli nokta "ben"dir. hayatını kendin belirlersin. ne istiyorsan onu yaşamak senin elinde. "yee anı yaşa hacı yeaa" "carpe diem be oluuum" diyosan. carpe diem aq. ama "lan kendimi 10 yıl sonra nerde görüyorum? uzun vadeli düşünelim." diyeceksen öyle yaşa. ama bana gelipte "abi karı düşürücem, abi kız gibmek istiyorum" deme oğlum. kendine bunu yapma. yaptığın iş zaten 1 dakika sürmeyecek. önemli olan bunu aşkla yapman, kadınını bulman, hayatının aşkını. olay budur dostum. aşk hayatında yaşayabileceğin en güzel şeydir. sabah uyandığında yatağının diğer tarafında birini bulabilecek olmanın hissini yaşayabilirsin. belki yanındaki kadının ismini bilmiyorsundur, giyersin pantolonunu gidersin. bi gece yaşadık işte dersin. fakat yanında hayatının anlamıyla, ismini beyninin binbir köşesine yazdığın, gözlerine baktığında tamamen savunmasız kaldığın ve uğruna hayatını feda edebileceğin bir kadınla uyanmanın nasıl bir his olduğunu bilebilecek misin?

asosyallik her ne kadar toplumsal yapıdan uzaklaşma veya sosyal fobi olarak tarif edilsede asosyallik bir karşı geliş, bir reddediş biçimidir. tarihsel süreç içinde bir çok sınıf çatışması gözlemlenmiştir. senyör ile serf, patrisyen ile plep, lonca ustası ile çırak kısacası ezen ve ezilen. düşün insanları bu sorunların üzerine ideal toplum yapısı hakkında bir çok fikir öne sürmüşlerdir. işte asosyaller ideal toplumun ve bu süreçte gerçekleşecek olan toplumsal hareketin en öndeki reddedicileridir. cünkü onlar bilmektedir ki ideal toplum yoktur dolayısı ile ideal bi sistem de yoktur.

toplumun ikiyüzlü, bencil, samimiyetsiz tavırlarına karşı gelerek toplumsallaşmayı ve sosyalleşmeyi reddederler asosyaller. bir haykırıştır içten içe yalnızlığa. çünkü onlar farkındadır toplumsallaşmanın insanı yalnızlığa sürüklediğinin. çünkü onlar farkındadır sosyal olabilmek için ikiyüzlü samimiyetsiz bireyler olmaları gerektiğinin. çünkü onlar her gün kendi iç hesaplaşmaları sayesinde asıl erdeme ulaşabilmişlerdir. Ey kendini halkın ve doğrunun savunucusu sanan idiotlar. Hala farkına varamadınız mı doğrunun vicdanınızdan öteye çıkamayacağını.

hala anlayamadınız mı toplumun tamdıbını kapsayacak bi doğrunun olmadığını. o zaman neden hala gerçekle yüzleşebilmiş değilsiniz. gerçek şu ki asosyallerin laptoplarından, telefonlarından kahvelerinden ve sigaralarından başka kaybedecekleri bir şey yok. bir dünya var kazanacakları.

ASOSYALiZMiN BAŞLANGIÇ EMELLERi;

ilk önce sosyal ilişkileri kuvvetli olan ve hayattaki beklentilerinin çoğu gerçekleşmiş(iyi iş, iyi kadın vs.) bi insanın gündelik yaşamından bir kaç kesit vereceğim. sosyal insan sabah erken saatte kalkar ve işine gider. işindeki beklentisi bulunduğu kurumdaki bürokrasinin bi üst katmanına( mümkünse en üst katmanına) atlamaktır. çünkü sosyal insanın nasıl hayattan beklentileri varsa etrafındakilerin de sosyal insan dan beklentileri vardır. daha doğrusu bunun böyle olduğuna inanmıştır. çünkü sosyal ilişkilerinde kabul görmek(kendini varetmek de diyebiliriz) için kendini kanıtlaması gerekmektedir. bu böyledir zira cebimizde beş paramız olmadığı ve ayağımıza acı verdiğini düşündüğümüz halde pahalı bir ayakkabıyı giymemizin veya hiç bi tak anlamadığımız sanatsal bi filmi en sevdiğimiz film klasmanına sokmamızın sebebi budur.

sosyal ilişkilerimizde kabul görmek! sosyal insanın yaşama sebeplerinin başlıcası egosudur. tatmin edebildiği müddetçe hayat onun için güzeldir, sosyal insan daha sonra işine gider. bir sürü tak püsürle uğraşırken aynı zamanda gerçekleşme ihtimali binde bir olan gelecek planlarını düşünür. çünkü onu var eden diğer şey ise gerçekleşmeyecek gelecek planlarıdır. onun gelecek planlarıda egolarıyla süslüdür.

sosyal insan iş çıkışı arkadaşlarıyla buluşur ve bi yerlerde otururlar. konuşulan şeyler pek farklı değildir hatta hiç birşey değişmemiştir ama amaç sadece konuşmuş olmaktır çünkü sosyal insan sessizliği sevmez çünkü sessiz kaldıkça kendisini dinler ve kendisiyle yüzleşmek onun için iyi değildir.

evet asosyallik kendinle yüzleşmektir bi anlamda. kendisiyle yüzleşip kendisini yaratmak. ursula le guin'in dediği gibi Dünyadaki tüm asosyaller, Sevişin!