Biz de onun yönüne baktığımızda Sinem'in bize baktığını fark ettik. Apar topar kafeden çıktık. Tam çıkarken bizim kızları ve Sinem'i gördük. Resmen küçük dilimi yuttum.

Bu şey başımıza 2. kez geliyordu. Bir kızlarla birlikte olan Sinem'e bir de kafedeki sineme baktım. Oturduğu koltukta kimse yoktu. Hepimiz ağlayarak oradan uzaklaştık. Arda, mahalledeki komşularının cinli bir olay yaşadığını ve hocaya gittiklerini söyledi. Oraya gidelim dedi.

Ertesi gün Arda'nın evine gittik. Yatakta sessizce oturuyordu.

B: Noldu lan sana. Rahatsız mı ettiler seni.
A: Allah'ım sen yardım et...
 
Dedi ve duvardaki çerçeveyi gösterdi. Sünnet fotoğrafında yüzü simsiyah olmuştu.

A: Dün hiçbir şey yoktu fotoğrafımda, diyerek ağladı.

Emre çerçeveyi eline aldı. Arda'nın evinde çerçeveye bakıyorduk. Bir terslik bekliyorduk çerçeveden ki haklı çıktık. Arda'nın resminin arkasında " 21.07.2008 " yazıyordu. Bu tarihi gölcükteki ayakkabının üzerinde görmüştük. Hepimiz şok olduk.

E: Ben kafayı yemek üzereyim. Acilen şu hocaya gitmeliyiz.
A: Hadi gidelim.

Vakit kaybetmeden evden hocaya doğru yola çıktık. Eve geldik ve içeri girdik. Ev büyüktü. Gittiğimizde hoca meşguldü. Koltukta oturup bekledik. Hoca müsait olunca odasına girdik. Yüzü nurlu gibiydi. Pamuk gibi sakalları olan biriydi. Olanları anlattık. Biraz düşündü. (Hoca=H)

H: Gerçekten çok zor olaylar yaşamışsınız çocuklar. Bu illetten kurtulmanız için biraz daha zorluk çekmeniz gerekecek.
B: Hocam nedir bu illet Allah aşkına anlatsanıza.