Yarı baygın gözlerini açabildiğinde sadece sürüklendiğini anlayabilecek kadar uyanabilmiştin.Bir odaya savrulduğunda kendine gelebildin ancak. Yere yakın demir bir boruya iki elinde kelepçelendiğinde çevrene bakınmaya başladın yavaş yavaş. Burnundan akan kanı dilinle yokladın.

iki kişi daha vardı odada. Hamiti gördüğünde gözlerin açıldı.
"Hamit" diye inledin sadece kendi duyup anlayabileceğin bir sesle. Hamit ise kulağının yanındaki kegibten akan kanın kokusunu sanki ciğerlerine çekmek istercesine derin nefes alıp vererek gözlerini tavana dikmişti.

"Hamit noldu bize ananı gibim" dedin ama hamit oralı bile olmamıştı. Elleriniz demire kelepçeli tek adım bile atamıyordunuz. Hamitin kulağının yanından akan kana gözyaşları karışıyordu şimdi. Aklına gizemin o hali geldi ve ağlamaya başladın, çocuk gibi hıçkıra hıçkıra gri bir karanlığa sahip odada gözlerini gezdiriyordun.Bir yandan da gibilirken meryemi ve kazağının önünü şişiren iri göğüslerinin sallanışını düşünüyordun. Hamitin de ağlaması hıçkırıklarla süslendiğinde başını kelepçeli kollarının arasına gömmüş diğer genç omzuna kadar inen saçlarını savurarak "bittik anam bittik artık biz" dedi.

Çocuğun morarmış gözaltlarını gördüğünde ağlaman daha da şiddetlendi.
"huur çocukları" diye kükredin adeta tükürükler saçıp ağlayarak

"Bırakın bizi huur çocukları"