Sa beyler beni bilen bilir( kimse bilmez). Şimdi anlatacağım geçenlerde teravihden sonra oldu. Şimdi biz teraviye gittik. Gitmeden öncede benim kabız sorunum var o yüzden bi ilaç kullanıyorum. Normalde yatarken içerim ama bu sefer boşluğuma denk geldi gitmeden önce içtim. Neyse kılıyoruz ortalara geldik bi an karnımdan sesler duymaya başladım. aman tanrım didim ama ne fayda biraz daha bekledim geçer diye yok. Hele eğilirken falan bir şey oluyor bana. Neyse bi an. Karnıma nasıl bir kramp girdiyse allahuakbar diye bağırdım cemaat hafif bi dönüp baktı allahım hepsinin namazı da bozuldu sayemde dedim. camiden hızla uzaklaşmak en iyi yoldu. Usain Bolt gibi cami kapısına koşarken önüme bi bebe çıktı bacağım kadar çocuğa takılıp bir de takla açtım cemaat bende cami fantezisi olduğunu sanıyor. karnım hala ağrıyor ve birazdan sicacam. O derece kötüyüm ayakkabım zor giyiliyor. En son elime aldım ayakkabıyı camiden kısarak çıktım yolda beni kaç kişi gördü ne dediler hiç bilmiyorum ama ben bile kendi halime çok güldüm. eve gidip bi güzel sictim. Ama bitmedi camide beni tanıyan birileri babamı aramış oğlun allahuakbar dedi ve koşarak kaçtı acaba erdi mi? Ölüm yapmayın ya dedim babam geldi hayırdır falan dedi bende anlattım güldü hur ya annemde güldü hepsi güldü. Bu da böyle bi anımdır beyler.ha bu arada mahallenin yaşlıları beni görünce artık selamun aleykum diyor veya elimi eline sürtuyor.