Hatırladıkça gülerim, siz de gülün istedim. Biraz uzun ama okuyun.

Ben zihin olarak yaşımdan olgundum ama bedenen çok küçük gösteriyordum. Hala öyleyimdir.

Yedinci sınıf karnemi aldığım gündü hiç unutmam. Yanımda üç arkadaşım vardı. ikisi sekizinci sınıfı bitirmiş liseye geçmişti. Biri benle yaşıttı.

Benden büyük arkadaşlarım Burak ve Mertcan, benle yaşıt olan da idris olsun. Zaten işimiz bir tanesiyle.

Dört kafadar gezerken bir arkadaşımı gördüm selam verdim. Benden iki yaş büyüktü bu da. Yanında ondan da bir yaş büyükler vardı hiç bulaşmadım onlara. Tam döndüm arkamı gidiyorum bir tanesi selam verdiğim adama "çocuklarla mı takılıyon lan" dedi. Bak bak muallakye bak hareketlere bak. Gururuma yediremedim ama yapacak da bir şey yoktu. Döndüm arkamı giderken arkadaşlarım dediler sana böyle böyle dedi diye. Bırakın dedim gibtir edin.

Tam köşeyi döndüm çocuk beni yakaladı duvara yapıştırdı. "Lan sen kimin annesine küfür ediyon" dedi. "Annene küfür etmedim lan" dedim yok dıbına koyduğumun çocuğu Nuh diyor peygamber demiyor.

Yanımda duran Burak telefonunu çıkardı. Bir iki tuşa bastı. Konuşmaya başladı ;

"Alo reis ocakta mısın ? Bizim olay oldu binin teki sataştı büyük bizden. Tamam reis ocağa geliyoruz biz."

Telefonu kapattı. Döndü çocuklara "Ulan azıcık erkeksen burada bekle senin tillahını gibtiricem yarım saate."

Dedim bu muallaknin Ülkü Ocaklarında abisi var. Benim de kuzenim vardı. Oh dedim çocukların dıbına koyucaz.

Çocuk "tamam lan dıbına koyduklarım bekliyorum" dedi. Biz gittik oradan. Köşeyi döndük Burak bastı deparı.

"Lan olum nereye gidiyorsun ocaklar diğer tarafta."
"Ne ocakları gerizekalı benim telefon kapalı zaten kaç işte"

işte orada paraşüt açmış olan jetonum düştü. Koca yürekli Burak zütümüzü kurtarmıştı.

Gittik bir internet kafeye NFS oynadık deli gibi.

dıbına koyduğumun enayisi de bir buçuk saat beklemiş orada.