Annem bir şeylerin kötü gittiğini anlamıştı... Bütün gece benim odamda kalıp dualar etmişti... Sabah olunca telefonuma baktım.
Dün gece saat 5'de tanımadık bir numaradan arama vardı.
Numarayı aradım , telefon kapalıydı.
Hayırdır inşallah diyip çıktım köy meydanına... Köylülerle oturduk konuştuk...
Köydekilerle aram hep iyiydi. Beni yine çok sıcak karşılamışlardı.
Cemal ile kahvede otururken , köyün delisi Behçet'i gördük... Behçet bizle yaşıt bir çocuktu. Küçük yaşta anasını babasını kaybetmişti. Babası define peşinde koşan bi adamdı. Garip bir aileydi anlayacağınız... Behçet'de o yaşlardayken şizofreni olmuştu.
Neyse , beni görmesiyle birlikte ilk kez yüzü düştü.
Ve bu sefer Okan'ın yaptığının aynısı o yaptı
"Defol bu köyden" diyip üzerime koşmaya başladı... Herkes şaşırmıştı , Behçet'i zor zahmet üstümden alıp evine zütürdüler...
Bu olanlar iyiden iyiye canımı sıkmaya başlamıştı.