asgari ücretli çalışıyorum

genelde vur kafasına al ekmeğini biriyim

geçenlerde babam kızgınlıkla bana

inşallah çocuğun da senin gibi olur dedi.

ama gerçek manada düşününce

çocuğumun benim gibi olacağı düşüncesi içimi

ezdi.

o anda kıymetsiz biri olduğumu anladım.

yani kendim için de kıymetsiz, değersiz biriyim.

bir insan, kendi çocuğunun bile

kendisine benzemesini istemiyorsa

bu nasıl bir hayattır

iyi günler.