Bizzat senin başından geçiyor. Ama kadın değil, erkeksin! Herhangi bir kuytuda senden daha güçlü bir erkeğin ani ve habersiz saldırısına uğruyorsun. Belki şarap, belki soğan kokan ağzını zor kullanarak ağzına yapıştırıyor. Hırıltılar arasında salyalarını dudaklarına bulaştırıyor.

Uzaklaşmaya çalıştıkça kendine çekiyor ve bedenini bedenine yapıştırıyor. Sen kurtulmak için boğuşurken gücünü gösteriyor ve seni bir çırpıda yere atıp üstüne çıkıyor.

Pantolonunu sıyırmaya çalıştıkça direniyor, ama debelendikçe onun gücü karşısında takatten düşüyorsun. Eli ve dudakları bedeninde dolaşıyor. Çığlık atmaya çalışıyor ama onun balyoz gibi inen darbeleri karşısında nefesin kesiliyor.

Tamamen bitkin düştükten sonra ırzına geçiyor. "Direnme artık, zevk almaya bak" diye tıslarken iğrenç akıntısını içine boşaltıp çekiliyor.

Eğer yalnız değilse, sen bunları yaşarken diğer arkadaşları, dünyanın başına yıkılışını bir metre öteden izliyor. Sırıtarak ve hayvani bir şehvetle sıranın kendisine gelmesini bekleyerek. Biri işini bitirince bu kez diğeri sana musallat oluyor. Her biri bir başka şekilde tatmin oluyor!

Sonra...
Sonra sıra senin susturulmana geliyor.
Hangi sonu istersin? Başının taşla ezilmesini mi, yoksa onlarca bıçak darbesiyle delik deşik edilmeyi mi? Tanınmayasın diye seni cayır cayır yakmalarına ne dersin? Ya peki tırnağına zarar gelmesini istemeyen ailenin bunları yaşadığını öğrenip ömür boyu acı içinde kavrulmaları?

Nasıl?
Bir anlığına arkana yaslanıp anlattıklarım sanki senin başına gerçekten gelmiş gibi hayal et! inandığın tüm değerler üzerine yemin et ve söyle?

Nasıl hissettirdi?
Hayali bile kulağına korkunç geldi değil mi?
Niye teneşir uykusundaki mevta kadar suskunsun be kardeşim, niye?

illa biri gelip sana fiziki olarak tecevüz edince mi çığlık atacaksın? Bu tanıdık dehşet duygusu illa senin kapını dövünce mi haykıracaksın? isyan etmen için, sırada senin eşinin, kızının, kız kardeşinin olması ve tıpkı Özgecan gibi katledilmesi mi gerekiyor?

Özgecan'ın annesi, "Onlarca kez bıçaklamış, öldüğünü görmeyince başına levye vurarak öldürmüş. Sonra da cayır cayır yakmış. Kızım çok acı çekmiştir. Keşke silahla öldürseydi" demiş.
Kaçımız o an çocuklarımıza bakıp, "Bu olay onun başına gelseydi ne yapardım?" diye düşündü acaba?

işte bizim insanlığımızın öldüğünün kanıtı, bu sözdür! Aslında hepimiz, "iyi ki benim çocuğumun başına gelmedi" dediğimiz için utanç içinde kavrulmalıyız.