Anaannem'in yüzü parçalanmış bir şekilde yerde yatıyordu mustafa hoca hemen beni ve annemi kollarımızdan tutup eve koşun diye çekiştirdi biz eve koştuk içeri girdik...

Annemin ağlamaktan gözleri kan çanağı olmuştu hoca hemen bir bardak su doldurdu okuyup üfleyip anneme verdi annem biraz sakinleşti..

- hocam napıcaz şimdi annemin başına bişey gelmesin nolur

- oğlum artık herşey daha tehlikeli AFARiD cin kabilesi saldırıya geçti artık kimsenin canı güvende değil bizi çok zor günler bekliyordu hepimiz sürekli dua okuyoduk gülüşme sesleri fısıltılarla iç iç içeydik ve içeri büyük taş fırladı dışında aramice yazılar yazıyordu (NE OLDUĞUNU YAZMIYCAM PANPALARIM NE OLUR NE OLMAZ gibINTIYA GiRMENiZi iSTEMEM ISRAR EDEN OLURSA ÖZELDEN ATARIM)

Var mı istek beyler..