Artık ne yapacağımı da bilmiyordum iki kolum elaya bağlı olarak gidiyorduk aslında yanından ayrılmak istemiyordum çünkü yalnız yaşıyordu babası Eskişehir'de kalıyordu yanına çağırmış ama gitmemisti o yüzden onun da okulunu değiştirdik benim okula kaydını almıştık ya kız gözlerimin önünde bitiyordu ama anlayabiliyordum yanında olunca kendini daha iyi hissediyordu bende zaten ozamanlar lise 3 e gidiyordum annemlerle falan konuştum dedim böyle böyle ben arada onunla kalıcam falan dedim hem annemlere fazla masraf da cikarmazdim sonuçta kıt kanaat geçinen bir aileydik babam 3 tane boğaz doyuruyor bir tane eksilse daha iyi olur diye de düşünüyordum ve zor da olsa kabul etmişlerdi artık ela ve ben vardık ne kadar zorluk varsa beraber asıcaktik benim senin sorunlarımız yoktu bizim sorunlarımız vardı ne sevgiliydik ne de arkadaş biz birbirimize bağlı iki kişiydik 11. Sınıfın hepsi böyle geçti ben onu hep koruyup kolladim sanki ona bişey olunca canimdan can gidiyor gibiydi o sarılmadan sonra benim bir parçam artık onun, onun bir parçası artık benimdi ece den sonra ilk defa böyle bişey yaşamıştım taa ki o vefasız güne kadar