adamın karısı kegib içinde, bayılmış, başına 2 saniye sonra ne geleceği belli değil, belki korkudan belki iç kanamadan şundan bundan ölecek. herif öylece bırakıyor kapıya gidiyor. noldu diye sorana o zorlu durumun içinde yardım istemektense artist artist yok bişey diyor o kadar yaşanmış şeyin korkusuna şokuna rağmen. sizin sınıfta yangın çıktı diyolar, benim karı mı baygın nedir demeden sınıfı görecem diyor. adam da lan dalyarak karın baygın nereye görüyon, nası bırakıp gitçen demiyor da, bahane olarak bu saatte gitmek güç olur diyor. bakın yaşanmış bir şeyde bu kadar salaklık, bu kadar mantıksızlık olmaz. ancak birisi bunu dışarıdan uyduruyorsa tabii ki bu ayrıntıları gözden kaçırıp böyle şapşal şapşal konuşabilir, değil mi?

asıl mesele sizin bu geri zekalılığa nasıl inandığınızda...