/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 201.
    +29
    Adamı evine bıraktıktan sonra arabaya doğru yol aldım. Etrafta ne kafir cinler nede hurfeynenin ordusu gözükmüyordu. Arabayı gördüğümde kasım dayı ile adıl amca arabanın dışında beni beklediğini gördüm. adil amca yanıma koştu yorgun yürüdğümü farketmişti destek oldu. kasım dayı ne oldu evladım dedi Allah'ın izni ile hallettik kasım dayı dedim anlımdan öptü teşekkür etti. arabaya bindik geri dönüş yoluna çıktık fakat o kadar çok yorulmuştumki uyuyakalmışım. Korna sesi ile uyandım . Bizim evin oralardaydık. Adil amca ve kasım dayı ile vedalaşıp evin yolunu tutum çok yorgundum hala. babam kapıyı açtı içeri geçtim. Nasıl oldu diye sorudu . Hallettik baba dedim. sırtımı sıvazladı . annem yatağımı hazır etmişti belliki adil amca önceden haber vermişti yatağa yattım direk uyudum. Sabah namazına kalktım sabah namazını kıldım. yatarken hurfeyneye teşekkür edim. Oda etti uyudum. Sabah kalktığımda garip bir his vardı içimde sanki tonla güç yüklenmişti içime. kendimi okadar güçlü hissediyordum ki elimde kaya olsa sıkarak parçalayacak kadar bi kuvvet. Hurfeyne konuştu Artık hazırsın . Ne ye dedim. Bizim alemimize geçip bizimle sohbet edebilirisn artık demişti. Çok heycanlanmıştım ilk defa hurfeyne ve kabilelerin yaşadığı yere geçecektim. Bu akşam mı dedim olur dedi. Günü ateri oynayarak ve cami avlusunda yaşlı amcaların arasında dini sohbetleri dinleyerek geçirdim. Eve döndüm babamdan sandığı istedim sandığın başına oturdum. Hazırım dedim. Aynayı çıkarıp sandığa dayadım. ve Hurfeyne arapça tılsımlı sözleri söylemeye başladı . Bir anda aklım başıma geldiğinde...
    ···
   tümünü göster