Maçın zaferinden sonra babam beni bir et lokantasına zütürdü böyle bayağı şekilli bir yer, yemekler kral gibi. O gün yemekten sonra eve gidince maç bile izleyememişim sızmışım direkt, o hafta sınıfa girdim Tayfun bana bir garip bakıyor. Hayırdır hesabı sorucam soramıyorum çocuğa asosyaliz ya aq nasıl olur bilemiyorum. Dersin birinde ben çantamdan gene basketbol kitabını çıkartmışım okuyorum Tayfun döndü bana ve ben de bakayım mı dedi, başta çekindim ama arkadaş edinmek istediğim için uzattım, uzattığım an da pişman oldum çünkü kitabın herhangi bir yerine zarar gelmesini hiç istemiyordum, yırtılır diye çok korktum ama vermiştim artık bir kere, Tayfun kitabı büyük bir incelikle okudu bir santimine zarar vermedi sonra da bana uzattı kitabı, sana bir resim yapıcam dedi, öbür ders Jordanın resmini uzattı bana, nasıl teşekkür edeceğimi bilemedim.. ( Elifi veya Ayşe Ablayı gibmiyorum gibis hikayesi yok burda)