21 yaşın'da bir kardeşinizim... O dövülen, kesilen,kandaşlarımı gördüğüm zaman gözüm'den yaşlar geldi..
Ben bu yobaz, çomar,şeriatci, dindar halk için askere gitmek istemiyorum.. Ayrıca şehitliğe falan'da inanmıyorum..Ama ne zaman bu ülkeye başka bir ülke savaş açar,o zaman canımı'da veririm kanımıda..

Gittin diyelim askere 20 yasın'da..1 ay acemilik.. Sonra usta birliği.. Düştün doğuda terörün ortasına..

Herhangi bir sıkıntı çıksan ne yaparsınız o 1 aylık eğitimle ?
Tabiki'de düşman ananızı giber...
Amaç ne ? Ne için öldün ?
Vatan içinmi ? Hayır..

Ya bir sebep bulup gitmeyecem veya daşşaklı bir torpil bulup çok sakin bir yerde yapacam...

Çok tiksindim bu araplaşmış dıbınakodumun halkın'dan... Şu vaziyeti gördükten sonra H.NiHAL ATSIZA duydugum sevgi, saygı her geçen gün artıyor...