Azad'ı belki ilk kez korkarken görmüştüm... "Nasıl , nasıl geldiler buraya" diyordu kendi kendine...
Neyse ki Havis ve Efhas'ın bizleri koruduğunu söyledim...
Ancak Azad hala korkmuş gözüküyordu... Buraya kadar gelmiş olmalarının bile büyük bir sorun olduğunu söyledi...
"Acilen hocaya gitmem gerekiyor" dedi...
Ona benim de onunla gelmem gerektiğini , bu işin için de artık benim de olduğunu söyledim. Ancak kabul etmedi.
Bu meselenin benimkiyle bir alakası olmadığını ve kendi sorunlarıyla ilgili olduğunu söyledi.
"Saat 12'yi geçti Azad , ne yapacaksan yarın yaparsın." dedim.
Bu sefer Azad'ı ben sakinleştirmeye çalışıyordum . gerçekten çok korkmuştu.
Havis ve Efhas kapının önünde kendi yerlerindeydi...
Azad elinde bir kağıt ile yanıma geldi.
"Azara kureyş bihat cinn" yazıyordu.
"Bu yazıyı besmeleyle oku , sakın ha besmelesiz okuma" ve evin içine okuyup üfle dedi...
Kendisi de bir yandan kitaplarda bir şeyler arıyordu...
Bir sandıktan bazı otlar çıkardı , evinin yanındaki ağırdan sadece koyun keçi bacağı , hayvan sakatatı gibi şeyler getirdi...
Ona ne yaptığını sordum... Açıklayacağını ama önce söylediği sözü eve üflemem gerektiğini söyledi.
Ben bir yandan verdiği yazıyı eve üflüyor , diğer yandan Azad'ın yaptıklarına bakıyordum.