Bir kaç defa çalmasına izin verdim telefonun, aklım sıra cool olucam ya.. açtım sonunda,

"Teleri, Yağmur kafe'ye gelebilir misin abi?" dedi, sesi üzgün gibiydi.

"pekala, geliyoruz 10 dakikaya" dedim.

Fatih'i de aldım yanıma, "sen git boşver" falan dese de, ısrar ettim. Vardı aklımda bir şeyler..

"bende geleyim mi hocam? olay olursa hallederiz" diye sordu yavşak. Beyinsiz.. mecbur o da gelmek zorunda.. bir bütünüz sonuçta.

Hazırlanıp çıktık Fatih'le, Yağmur kafeye geçtik. Girdik içeri, büyük bir masada, Beyza, Selim, Burak, Yusuf, Burçin oturuyorlar.

Bizi görünce kalktılar, Beyza geldi yanıma sarıldı, Fatih'e de hafif gülümsediğini yakaladım.. kaçmaaaz..

Selim'i görünce, nereden geldi bilmiyorum ama ağız burun giresim geldi aq.. çocuğun hiç bir suçu yoktu ama şeytan dürttü galiba.. hoşt ulan amk şeytanı..

"Vay aq" dedim içimden, bir zamanlar en yakın dostum dediğim adamlarla yabancılar gibiyiz.. taa ki Selim'in gelip hiç bir şey demeden sarılmasına kadar..

Karşılık vermedim sarılmasına, vermeyince çekti kendisini, soğuk soğuk bakıyorum yüzüne.

"özür dilerim kanka, fena oyuna geldim, kusura bakma" dedi pişman bir halde.

"Selim sen benimle dışarı gelsene, yalnız konuşalım bi seninle" dedim, sert bir ses tonuyla.