Bizim arabaya annem, babam, ben ve Hazal geçtik. Fatih'ler de kendi arabalarına. Geldik evin önüne. içeri girdik, annem salona bakmadan mutfağa gitti amk. Babam salona, odalara falan baktı. Ardından salona geçtik hep beraber,

"güzel ev, hayırlı olsun gençler" dedi. Teşekkür ettik.

Annemde beğendi evi, kızların yardımcı olacağını söylemiştim dün akşam,

"Beyza, Hazal.. biz hallederdik Hacer hanımla, bu haytalar mı zorladı sizi bakıyım" dedi.

Annem.. iki dakika da samimi olur insanlarla..

Güldü ikiside, Hazal,

"yok Hanife teyze, biz istedik yardım etmeyi (:" dedi.

Anne demek varken teyze ne yahu? neyse,

Beyza'da,

"hiç bir şeye zorlayamazlar, cimcik atarım ikisine de" dedi gülerek. Sonra biraz abarttığını anladı, utandı aq..

Evin boyası tamdı, bir önceki kiracı iyi bırakmış duvarları.
Yerler de bayağı toz vardı, bir de mutfak dolapları falan bayağı kirlenmişti. O kadar fazla kir değildi yani ev. Bir günlük uğraşla halledilirdi. Kızları annelere emanet edip, biz ikinci el eşya satan bir mekana gittik.