onlar bi araya toplanır gülüp eğlenirlerken bense bi kenara çekilip içimdeki fırtınaları dinliyordum her zamanki gibi, artık arkadaşlarımda alışmıştı bu durumuma, yanıma gelip oturduğunu hiç farketmemişim, taki sanki çok derinlerden gelen bi SELAM sesini duyana kadar, selam dedim bende, neden yalnız oturuyosun dedi, bilmiyorum dedim, kimse seni anlamıyor, hatta kendin bile kendini anlamıyorsun değilmi dedi, evet dedim, bende bu yüzden yanına geldim zaten dedi, bende aynı durumdayım, seni arkadaşlarından ayrı derin düşüncelere dalmış görünce işte benim gibi biri daha dedim,
ve ilk defa onun yüzüne baktım,o anda kalbim durdu sanki, donup
kalmıştım,ne zaman ayrıldık eve nasıl geldim bilmiyorum,o gün sürekli onu düşündüm, sanki aradığım şey buydu hissedebiliyordum bunu bi kisi bile olsa devam