Teleri en güzel haline büründü, sadece dünyalar güzeline bir kıza hislerini açmak kaldı.. en zoru ve en heyecanlısı..

Fatih'in sırtımı yumruklayarak kapıya kadar eşlik etmesiyle attım kendimi evden.

Geliyorum prensesim..

Yurduna doğru yürümeye başladım.. hatırlarsanız Gizem'i kaybettiğim gece, yolda insanların yanından geçiyordum ağlayarak, onlar da bana bakıyorlardı, sonra önlerine dönüp umursamıyorlardı. O gün onlardan biriydim bende.. yanımdan biri ağlayarak geçse bakmazdım bile.. "gibtir lo" derdim.. heyecanımı, mutluluğumu bölmesine izin vermezdim kimsenin..

Geldim yurdunun önüne, mesaj attım,

"geldim aşağıya hadi :p"

O da attı mesaj,

"geliyorum hemen (:"

Gel bakalım Hazal hanım.. bekliyorum..