Benim yerimde başka biri olsaydı, büyük ihtimalle Hazal'dan nefret ederdi.. "ben aşkımı itiraf ettim o da karşılık vermedi" diye. Hatta nefret etmekle kalmayıp, belki de ağır küfürler ederdi arkasından. "normal" bir durum aslında, şu an her kesimde tanık olabiliyoruz bu duruma,

erkek ya da kız aşık olur.. sevdiğine çok iyi davranır, ondan başka kimseyi.. hatta hiçbir şeyi gözü görmez.. bir gün dayanamaz, tüm cesaretini toplayıp sevdiğine döker duygularını.. sonra?

sonra da, sevdiğinin onu sevmediği durumuyla karşı karşıya kalır.. susar.. ağlar.. hayata küser.. en sonunda ise bu "duygu yüklenimi" karşısında tüm hisleri "nefrete" dönüşür. söver arkasından.. hem de bir zamanlar en hassasiyette bulunduğu konuda bile.. erkekse, sevdiğine "huur" der umursamadan.. kız ise, "huur çocuğu".

Peki ben? ben nasıl dayandım, dayanmaya çalıştım.. bir pgiboz olan Teleri, duyguları en önce onun değişmesi gerekirken nasıl olur da kararlı ve pes etmeyen bir adama dönüşmüştü..?