o anki çaresizliğimi anlatamam binler. kız içerde kıyafetlere bakarken beni çağırdı fikrimi sormak için ama yanına yaklaşamıyorum kokudan sıçtığımı anlayacak diye. neyse hemen kafayı çalıştırıp nasıl olsa mağazadayız amk dedim hemen bir pantolon alır mağazanın tuvaletinde taklu pantolonla değiştiririm dedim. hemen bir pantolon aldım kasa da nasıl kalabalık amk hep de kızlar var. melisa da alışverişini bitirmişti ben buna kredi kartını uzattım dedim canım benim pantolonla birlikte seninkileri de burdan öde kasa çok kalabalık hepsi de kız ben şimdi aralarına dalmayım dedim. yalan amk tak kokuyorum. neyse bu hesabı öderken bende ordan yetkili bi abiye tuvalet sordum tuvalet arızalı dedi huur çocuğu vay amk dedim.

mağazadan çıktık ve hemen karşısında bir kafe vardı. melisacım gel şurda biraz oturalım dedim. bu arada elinden benim pantolon poşetini aldım. kafeye girer girmez tuvalete girip kapıyı kitledim. önce tak içindeki pantolonu ve kilodu çıkarıp havalandırma penceresinden attım. zütümü başımı güzelce yıkadım, tam bu rezillikten kurtuldum derken poşete bakmamla dünya başıma yıkıldı. evet poşette pantolon değil melisanın aldığı tişörtler vardı. pantolonu ve kilodu da havalandırma penceresinden atmıştım. çırıl çıplak kalmıştım. ve işin kötüsü kimseden yardım isteyemezdim çünki telefonumu da masaya bırakmıştım. sıçmış sıvamıştım artık.