deli dolu olduğum yıllar. herkes gibi bende karı kız peşindeydim, taa ki onu bulana kadar. mütevazı biriyim ama tam açıklayabilmek için dış görünüşümün fena olmadığını söyleyebilirim. onun adı zeynep. sevgilim olacaktı. hayatımda ilk defa birini bu kadar sevmiştim beyler. kendi kendime aşk böyle bişey galiba diyordum. olmadığını daha sonra öğrenecektim. ama aşık olduğunu zannedince insan her şeyi göze alıyor be.

onun için tüm arkadaşlarımdan soyutladım kendimi. ailemi karşıma aldım, annemi üzdüm olmayacak laflar ettim ona. sırf çok sevdiğimi ve hayatım boyunca ayrılmayacağımı düşündüğüm için. gibik ergen kuruntuları işte. okul derslerimde başarılı biriyken haytanın birine dönüştüm o sene. hayatımda zayıf not görmemişken dersten kaldım. uğruna okulda disipline gitmeyi göze aldım. 7/24 onunla yatıp kalkıyordum. sonuç? sıfır.

sahip olduğu ismi duyduğumda yüzümü ekşitiyorum artık. aslında ona teşekkür borcum var. ayrıldıktan sonra kendi içimde yaşadıklarıma, o sevdiğim karakterini değiştirip kendinden nefret ettirmesine rağmen yaşattığı ilkler ve güzel aylar için bir teşekkür borcum var. ama en önemlisi de hayatın gerçekleriyle tanıştırıp aklımı başıma getirdiği, öncelikle değerlerime sahip çıkmam gerektiğini öğrettiği için ediyorum o teşekkürü.

ARKADAŞLAR OKUYACAK OLAN VARSA BELLi ETSiN BENDE ONA GÖRE DÖKEYiM iÇiMi FAZLA UZUN SÜRMEZ ZATEN MERAK ETMEYiN. SAĞOLUN.