'Ben küçükken ailem beni çocuk yurduna bırakmış, bir tane amcam var o da beni sevmiyor zaten. En son biri beni evlatlık almaya gelmişti, aile olmayınca en yakınım olarak gelip imza atmıştı, o zaman gördüm. Sonra o ailede olmadı, beni sevmediler hiç. Liseden mezun olduktan sonra evden kaçtım, bir iş bulur çalışırım diye kafamda kurmuştum, o sırada Sıla diye liseden arkadaşımda kalıyordum. Zaten bunun yüzünden girdim bu işlere, ilk iki sene karın tokluğuna çalıştım ama yetmiyordu, sıla bir süre sonra hastalanıp öldü. Cenazesinde ben, imam ve iki tane tabutu taşıyıp mezarı kazması için mahalleden iki genç yardım etti. Dört kişiydik, kimsesi yoktu benim gibi sıla'nın. Sonra iyice battı, faturalardı kiraydı derken yetişemedim. Evde o zamanlar nergis ablanın numarasını bulmuştum, arayınca önce bilmemezlikten geldi, güya güzellik bakımı malzemeleri satıyormuş. Sılayı söyleyince aldı beni. Şu ana kadar üç kez birlikte oldum, bir kaç ay hastalandım bahanesiyle gitmedim, işte geldiğimde de seni gördüm. Öyle masum uyuyordun ki, öyle safsın... ' diyip omzuma yaslandı. Ağladım beyler, gözlerimden teker teker düşüyordu yaşlar, sesim çıkmasada, zorlasamda kendimi dökülüyor gözümden, tutması zor. Sessiz sessiz biramdan yudumlar aldım, o ise omzumda uykuya daldı, bense uzaklara...
Nergisle konuşacaktım, ne gerekiyorsa yapılacaktı...