Bundan 2-3 ay önce iş çıkışı eve gitmek için durağa doğru gittim ama durağa varamadan işten kalan yorgunluktan kenara çömdüm. "giberim gibtiğimin gibik durağını" dedim, zaten oturdugum yerden dolmuslar geciyodu birine atlar giderim dedim.

10-15 dk sonra bi tane ulus dolmuşu geldi girdim dolmuşa daha doğrusu binemedim zütümün tek lopunu dışarıda bıraktım dolmuşa sığabilmek için o kadar doluydu. Bende iş hali işte umumi tuvaletten hallice kokuyorum. Birkaç durak sonra dolmuş ilk osbirini çeken oğlan çocuğu gibi boşaldı. Bi koltuğa geçtim.

Bir iki durak sonra bir okul çantasıyla suluğuyla tatlı bir kız çocuğu ile babası olduğunu düşündüğüm yamalı pantolonlu bir amca bindi. Dolmuşta benim yanim disinda boş koltuk yoktu ben amcaya yer vermek için ayaklandım omzumdan tutup "otur evladım senin gibi gençlere ihtiyacımız var" dedi ve yanımdaki bos yere kizini oturdu bu gitti dolmusun arkasindaki tutacaklarin orada duruyor.

Adama acıdım hatta bi ara yardım etmek geldi içimden ama yengenizle buluscaktım o akşam. Neyse ben bu amcanın kızıyla konuşuyorum. Kız çok tatlı 1. Sınıfa başlamışta babası ona boya kalemleri okul forması suluk falan almış. Üzülmüştüm ama yüzüme sahte bir gülücük kondurdum. Kız çantasını açıp bana defterini boya kalemlerini gösterdi bende ilgileniyomuş gibi davrandım kızın bakmadığı bir anda çantasına 50 lira koydum fermuarını kapattım. Yengeniz anlayışlıdır böyle şeyleri sıkıntı etmez. Neyse kızın babası "hadi gel kızım inicez... Kaptan müsait biryerde" dedi ve kapıdan ineceklerken kızın suluğunu unuttuğunu farkettim "selin bak suluğunu unutmussun dedim. Kız geldi suluğunu alıp bana sarıldı yanağımdan öptü ve babasının yanına koştu( sübyancılar sakinn bürrrstt).
Neyse benim eve daha 1 durak falan vardı yengenizi bi ariyim dedim anlatiyim olayı dedim yokladım cebi telefon yok. züt cebini yokladım cüzdan yok.
Gelenek yerini bulsun buda böyle bir anımdır.
Özet:acıma yetime döner koyar zütüne