Arkadaşlarıma çok değer veriyorum ne isterlerse yapıyorum kırmamak için kendimi kırdığım kendimi incittiğim oluyor bazen onların hayatları için kendi hayatımdan ödün verdiğim sırf mutlu olsunlar diye kişiliğimden karakterimden ödün verdiğim oluyor sonra ağzıma sıçıp gidiyorlar huur çocuğu muamelesi yapıyorlar herkese yardım ederim iyilik yaparım sokaktaki yardıma muhtaç insanlarla yemeğimi harçlığımı paylaşırım kendimden başka kimseye kötülüğüm olmaz karıncayı bile incitmemek için elime alır dışarı taşırım sırf onlar üzülmesin diye mutsuz olduğum gün mutlu gibi davranır dertlerimi saklarım niye böyle oluyo be beyler kim olursa olsun bi gerçek dostum olsun isterdim