11-12 Yaşlarımdayken ailecek memlekete gitmiştik. Köyümüze yakın çok güzel çok temiz bi orman vardır. Köye gelenler orada piknik yapmadan dönmez. Neyse biz oraya girdik brolar. Nadir görülen bi karınca türü varmış. Adamlarda karınca yuvalarına numara falan koymuş. Karınca yuvası yuvarlak şekildeydi çoğu. Fakat bir tane numara kağıdı düz bir zemine yapıştırılmıştı. Bende niye burda diye almaya gittim. Kağıdın yanına ayağımı basmamla 15-20 cm içeri göçmesi ve karıncaların vücuduma tırmanması bir oldu. Karıncalardan kurtulmak için dağın ortasında domuz gibi bağırarak koşmam ; çareyi üstümdekileri çıkararak aramam ; ve yanımızda piknik yapan ailenin o cici kızına rezil olmam. Hayatımın en berbat günüydü.