Küçüklüğümden beri herkese yardım ettim, etmeye çalıştım. 8 yıl boyunca her gün arkadaşıma yemek ısmarladım, bazen kendim yemedim yedirdim. Herkese iyi niyetle yaklaşıp kötülük yapmadım, ezmedim. Aile içinde bile her zaman gülerdim, güldürmeye çalışırdım. Fakat son 3-4 yıldır bunların hepsi tersine işlemeye başladı. Herkes bana düşman olmaya, uğruna aç kaldığım arkadaşım attığım mesajı bile takmamaya başladı. Birini sevdim aldattı arkasından uzun bir süre kimseyle birlikte olmadım. Her şeyden vazgeçmişken biri çıktı tekrar sevdim, terketti. Anneme bile sarılamıyorum beyler, tersliyor. 2 haftadır cep telefonum uçak modunda kimseyle konuşmuyorum. Hiç kimsenin de aradığı, merak ettiği yok zaten. işte böyle arkadaşlar, ben herkese gül sunarken kendimi diken bahçesinde buldum. En son ne zaman mı ağladım ? Her gün..