Merhaba beyler bayanlar,
sizlere 2.5 yıllık evlenme arefesinde olan mutlu bir hikayenin mutsuz sonunu anlatıcam dinlerseniz. merak etmeyin çok uzatmayacağım.

Onunla üniversitenin ilk senesinde karşılaştım, bizim okulun yanında kıraathane yani kahve vardır, Saim abi işletir, sever beni sağolsun. Ama bu kahve bilindik kahve değil, kızların gençlerin yoğun olduğu bi kahvedir. Buyüzden komik, absürd bir tanışma hikayemiz vardı onunla.

Libyalı sıkı bir arkadaşımın dersten çıkmasını bekliyordum. Son derse girmeyecek, 10 dakikaya çıkacaktı ve orada buluşup çay içip tavla falan oynayacaktık. Telefondan aradı;

-Kanka benim bu son derse de girmem gerekiyor, sen bekler misin?
+Haydaa, iyi napim yapcak bişeyim yok gidince zaten. Takılırım ben burda tamam.
Deyip telefonda öyle dolanmaya başladım kendimce zaman geçsin diye.

Saim abi geldi yanıma çaylar vardı elinde.
-Sen ne oturuyosun öyle kendi başına deli oğlan?
+Abi arkadaş gelecek onu bekliyorum da baya sürecek heralde...
-Tamam, arkada 3 kişi var okeye dördüncü arıyolarmış, git katıl zaman geçer" dedi.
• Eh napalım gideyim bari* dedim içimden ve kalktım.
Arka bölmeye giden uzun koridoda 3 erkeğin yanına gideceğimi düşünerek yürüyordum. sonra en köşedeki 3 kızı gördüm. okey için 4. kişiyi bekliyorlardı.

+Abi bunlar kız?
-Ee? erkek demedim ki.

Sonra gözlerimi tekrar onlara çevirdiğimde yüzü bana doğru dönük olarak oturan O' nu gördüm o okey masasında. Kalbime su serpilmiş gibi baştan aşağı serinlik hissettim. Ceylan gibi kocaman sürmeli gözleri, küçük yüzü ve düz uzun saçları vardı. Bir masal prensesi ve beraberinde getireceği hikaye karşımda duruyordu...

(Devamı ilgi olursa gelecek beyler.)