PART4
Arabaya bindim ve annem konuşmaya başladı
A: Neredeydin oğlum burasımı geleceğimiz yer ?
B:Yok anneciğim navigasyondan bulamadım köyü o yüzden buradaki kahveye sordum
A: Ne kadar yolumuz kaldı oğlum ?
B: Ne oldu anne bir şeye mi ihtiyacın var karnın mı acıktı istersen karnımızı doyurup öyle gidelim
A: Yok oğlum namazım kaçacak o yüzden sordum
B: Yarım saate gideriz anne yetişirsin merak etme
A: tamam oğlum ben çok yorgunum biraz daha uyuyacağım geldiğimizde uyandır emi ?
B: tamam anne yat sen .
Yola devam ettim navigasyonu yozgat olarak ayarlamıştım arabayla hiç durmadan yozgata 20km. kalana kadar devam ettim ardından buralarda bir yerde olmalı o köy dedim arabayı yavaş yavaş sürüp köylerin tabelalarına bakarken önüme bir tane koyun fırladı. Ardından birkaç tane daha ve devamı. sürü geliyordu. Durdum ve geçmelerini bekledim en arkalarında bir çoban vardı. Arabadan indim ve çobana selam verdim. Çoban genç biriydi D*** köyünün nerede olduğunu sordum. Çoban selamımı almadan sadece eliyle aşağı tarafta kalan 10-15 haneli bir yeri gösterdi. Teşekkür ederek tekrar arabaya indim ve köyün bozuk yolundan aşağıya doğru inmeye başladım. Köyün yolu çok bozuktu arabanın bir an devrileceğini sandım ama çok şükür ki birşey olmadan aşağıya inebilmiştim. Aşağıya indiğimde köy hareketliydi. Herkes dışarıdaydı neredeyse ve kimse kafasını kaldırmıyordu. Arabayla geldiğimizi gördüklerinde hepsi arabaya bakmaya başladı ve dik dik bakmaya devam ettiler. içimden yabancıları sevmiyorlar heralde dedim. Erkekler ise 1.65-1.75 boyları arasında ve yüz ifadeleri sinirli kişilerdi. Kime baksam istisnasız öyleydi. Bir an önce emaneti kimden almamız gerekiyorsa alıp gitmek istiyordum çünkü içimde garip bir tedirginlik vardı. Annemi uyandırdım güzel bir şekilde ve sormaya başladım:
B: Anneciğim yengem sana kimsenin ismini söyledimi ?
A: Ne ismi oğlum ?
B: Geleceğimiz köye geldik anne kimden alacağız emaneti ?
A: Haa oğlum pakize hatun diye birisini söylemişti yengen
B:Tamam anne sen arabadan inme ben sorup geleceğim
A: Tamam oğlum dikkat et
dedi ve üzerindeki çarşafı katlayarak yanına koymaya başladı. Arabadan indim ve küçük bir çocuğu yanıma çağırdım. Çocuk yanıma geldi ve Pakize hatunun evini sordum. Çocukla göz göze geldiğimizde bakışları beni etkilemişti çünkü normal bir çocuk gibi bakmıyordu. Bakışları korkutucuydu ve göz rengi normalden mattı. Eliyle köyün sonundaki kerbin bir evi işaret ederek orada dedi sadece. Sesi bayağı kalındı yaşında göre. Teşekkür edip kafasını okşamak için elimi zütürdüm fakat o iki adım geri çekilerek izin vermedi. Ardından da arkasını dönüp gitti. Buna aldırmadan arabaya doğru yürüdüm fakat bir gerçek vardı ki bu köydekiler yabancıları hiç sevmiyorlardı.