PART7
Pakize teyze yengemin emanetini bize verecekti fakat onunda iletilmesi gereken bir emaneti olduğunu söyledi. iki köy ötede yaşlı bir ninenin olduğunu ve buna gerçekten çok ihtiyacı olduğunu filan söyledi. Bir an önce bu köyden kurtulmak istiyordum bu yüzden kabul edip hemen zütürüp vereceğimi söyledim. Şimdi yola çıkacağımı ve kutuyu getirmesini söyledim. Bir gün daha fazla kalıp rüyaların devam etmesini istemiyordum. Kutuyu vermeden önce de rüyalarımı anlatmak üzere bu köyün camisine gitme planım vardı. Pakize teyze odasına doğru yürüdü. Aradan fazla bir zaman geçmemişti ve elinde bir kutuyla geri döndü. Emanetinin bu kutuda olduğunu ve bunuda iki köy ötedeki sevim nineye zütürmem gerektiğini söyledim. içimden inşallah sevim ninenide iletilecek bir emaneti yoktur diyerek kutuyu aldım. Evden çıktım ve arabaya doğru yürümeye başladım. Bu sırada pencereden yine o çocuk bana bakıyordu. Ama bu sefer değişikti. Birden arkadan birisi çocuğu içeriye çekti ve ardından çocuğun çığlıklarını duymaya başladım. köy bomboştu bir allah kulu yoktu. Hemen çocuğu kurtarmak için eve doğru koştum tam evin kapısının önüne gelmişken çocuk tekrar pencerede belirdi ve bu sefer yine o yüz ifadesi ve alaycı kahkahasıyla beni karşıladı. işte buna sinirlenmiştim kapıyı yumrukladım ve bir süre sonra uykulu bir şekilde kızgın yüz ifadesi ve yüz hatları korkunç bir adam kapıyı açtı. bininize sahip olun elimde kalır! amk köyünde bir tane düzgün adam yokmu lan! diye bağırdım. Adam hiç istifini bozmadan Az kaldı ademoğlu ! dedi sadece imalı sözcüklerle. Ardından da kapıyı kapattı. Arkamı döndüm ve bu köyden bir an önce gibtirip gitmek için arabama doğru yürümeye başladım. Bu çocuk her kimse gerçekten çok zekiydi çünkü her fırsatta benimle kolayca dalga geçebiliyordu. Ama artık buna bir son vermem gerekiyordu. Pgibolojim iyiden iyiye bozulmaya başlamıştı. Arabanın yanına geldiğimde camları hafif buz tutmuştu. içi ise çok soğuktu. Biraz üşüdüm ve ellerimi ağzıma yaklaştırarak ısıtmaya çalıştım. Ardından kontağı çalıştırdım ve kutuyu yan koltuğa koydum. Köye geldiğim yola doğru sürmeye başladım. Köyün girişine zor da olsa gelebilmiştim ve hala bir insana rastlamamıştım beni ürküten şeyde buydu işte. Aklıma yaşlı amcanın dedikleri geldi. Sabah kimsenin olmayıp akşam herkesin sokaklara dökülmesi amcanın söylediklerini destekliyordu burası cinnilerin köyü olabilirdi. Köyün girişine geldiğimde bu köye ilk gelirken yolu sorduğum çobanın sürüsü yine önümden geçiyordu ama bu sefer başında başka birisi vardı. Sonunda bir insana rastlamıştım ve Camii nin nerede olduğunu sormak için yanına yanaştım ve konuşmaya başladık. ( Ç: çoban- B:ben )
B: selamın aleyküm
Ç: Aleyküm selam yeğenim
B: dayı bu köyün camisi ne tarafta acaba ?
Ç: Bu köyde ne camisi yeğenim bu köyde cami filan yok.
B: Nasıl yani dayı şimdi koskoca köyde cami yokmu ?
Ç: Bir bu köyde bir de 2 köy ötede ademoğlu yaşamaz yeğenim şerli varlıkların köyleridir oralar. Müslüman olmadıkları için camileri de yok.
B: Dayı bu sürünün başında geçen gece sen yoktun hayırdır ?
Ç: yeğenim son birkaç gündür şerli varlıklar benim sürümü alıp köy köy dolaştırıp getirip yerine koyuyorlar gece gidip bakıyorum ki hayvanlar nefes nefese kalmış koyunlar zaten kendileri bu tarafa geliyor alıştıkları için en getirmiyorum şimdi de sürünün önünü alamıyorum ki diğer tarafa çeviriyim.
B: Anladım dayı kolay gelsin sana
Ç: sağol yeğenim
işte şimdi gerçekten korkmaya başlamıştım. Köyde camii yoktu ve gerçekten bu sefer köyde cinnilerin yaşadığına inanmıştım. Bu emaneti vermem lazımda çünkü annem hala o köydeydi. Bir an önce buralardan kurtulmak için arabayı sürmeye başladım ve yaklaşık 15-20 dakikalık bir yolculuktan sonra sevim ninenin köyüne vardım. Manzara yine aynıydı 10-15 ev ve dikkat ettim bu köydede camii yoktu. Tedirgindim ama köy meydanına doğru arabayı sürdüm. Kimse yoktu ortalıkta. Arabayı köyün girişine parkettikten sonra arabadan indim ve etrafı izledim. ilk evin kapısını çaldım dışarıya yaşlı bir adam çıktı yüzüme bakıyordu ben sadece sevim nine diyebildim eliyle çaprazda kalan evi gösterdi ve kapıyı kapattı. Arabadan kutuyu alarak sevim yengenin evine doğru yürümeye başladım. Kapının önüne geldim ve birazda korkarak kapıya tıklattık fakat kapıya tıklattığımda farketmiştim ki kapı açıktı. Kapıyı biraz daha iterek içeriye girdim.

PART6
Köyün girişine doğru yürüyordum. Pakize teyzenin evinden çıkmış olmalıydım. Uzaktan bir çocuk geliyordu. Evet o çocuktu. Pakize teyzenin evini sorduğum çocuk. Bana geldikçe boyu uzuyor ve gözleri belirginleşiyordu. Bunun yanısıra yüzü çirkin bir hal alıyordu. Yanıma geliyor ve bana arabamı gösterip bana gülerek 'nazrat lm yaeud fi 'aydina . la yumkin alttakhallus minna' cümlesini tekrarlıyordu. Onunla birlikte gidip arabanın yanında duruyorduk. Ardından egilip arabanın içine baktığımda kendimi görüyordum. Arabanın içindeki bensem şuan içinde bulunduğum beden kimdi ? Bir an şaşırıyor ve aynaya bakma isteği duyuyordum. Hemen eğilip arabanın dikiz aynasından kendime bakıyordum fakat gördüğüm kişi ben değildim. Gördüğüm kişi çocuğun gözlerinin aynı renginde olan mat bir mavi renkte gözlere sahip, zift siyahı dişlere sahip olan fakat birkaç tane diş eksiği olan ve uzun yağlı ve porsuk saçları ile korkunç yüzüne bir de iğrençlik katan birisiydi. Aynada gördüğüm kişi sesli bir şekilde kahkaha atıyordu ama gerçekten bu kahkaha çok ürkütücüydü. Korkudan sıçrayarak uyanmıştım uykumdan. Uyandığımda Etraf karanlıktı. Gece saatleriydi ve cama birisi tıklatıyordu. Ne olduğunu anlamamıştım fakat hala gördüğüm rüyanın etkisindeydim. Bir daha cama vuruldu perdeyi aralayıp baktım fakat görünürde kimse yoktu. Yine şaşırmıştım ama bu sefer uyanıktım. Bu köye geldikten sonra korkmaya başlamıştım. Bu sefer uyumak yerine kulaklığımı takıp müziği son ses açtım ve gözlerimi kapayarak müzik dinledim. Uyumak yerine sadece sabah olmasını bekliyordum. Bir an önce sabah olmasını istiyordum çünkü gözlerimi her kapattığımda gözlerimin önüne aynada gördüğüm çirkin adam geliyordu. Farkında olmadan kulağımdaki kulaklıkla uyuyakalmışım. Bu sefer rüya görmeden geceyi bitirmiştim. Sabah kulağıma gelen müzik sesiyle uyanmıştım. Kulaklığı kulağımdan çıkarıp gözlerimi ovuştururken annemin telefonunun çaldığını duydum. Annem bakmayınca odasına girip ben baktım. Telefondan gelen ses sabah namazı için annemin kurduğu alarmın sesiydi. Annem çok yorgun olduğu için uyanmakta zorlanıyordu. Yanaklarından öperek saçını okşayarak uyandırdım annemi ve sabah namazı vaktinin geldiğini söyledim. Yatağından kalkarak abdest almak için lavaboya doğru yürüdü. O sırada bende yatağıma geri yattım. Birkaç saniye sonra annemin açtığı suyun sesi gelmeye başladı. Pakize teyze bu sese uyanmış olacak ki gözlerini ovuşturarak salona geldi. Pakize teyze bazen çok şeker bir insan olabiliyorken bazen hiç anlamadığım hareketler yapabiliyordu. Bana nasıl uyuduğumu sorduktan sonra kahvaltıyı hazırlamak için mutfağa doğru yöneldi. Daha 2 adım atmışken annem de lavabodan çıktı ve yanımıza geldi. Pakize teyze mutfağa gitmeyi bırakıp birazda annemle muhabbet etti ve ardından kahvaltıyı hazırlamak için mutfağa girdi. içimden bu saatte ne kahvaltısı diye söverken annem namazını kılmak için odasına çekildi. Bende burada işlerin erkenden başladığını düşünerek yatağımı topladım ve pencereyi açarak derin bir nefes aldım. Evin hava alması için pencereyi açık bıraktım ve hep gözüme takılan koç ve koyun kafalarını incelemeye başladım. bunlar ölmüş bir koyun veya koç kafasına göre çok parlak gözleri olan ve adeta her anımı izleyen bir insandan farksızlardı. içime bir ürperti gelmişti. Onları incelerken aklıma birden dün gece gördüğüm rüya geldi bir süre bu rüya hakkında tekrar düşünmeye başladım. O çocukta benim çözemediğim birşeyler olmalıydı fakat ne ? Ben bunları düşünürken Pakize teyzenin sesiyle irkildim ve kahvaltı sofrasına oturmak için mutfağa geçtim. Gece gördüklerimden sonra iştah filan kalmamıştı bende ama anneme belli etmemek için zor da olsa birşeyler atıştırmıştım. Kahvaltıdan sonra yengemin emanetini konuştuk. Yengem ta evlendikleri sene vermiş emanetini pakize teyzeye.

PART5
Arabaya doğru yürümeye başladım. Arabanın içinden annem meraklı gözlerle olup biteni seyrediyordu. Arabaya bindiğimde evi bulup bulamadığımı sordu. Köyün sonundaki ev olduğunu söyleyip arabayı sürmeye başladım. Köydeki birkaç evin önünden geçerken bir pencere dikkatimi çekmişti. Çünkü oradan bana bakan bir çocuk vardı. Bu bakışları daha 5 dakika öncesinde görmüştüm aynı bakışlar yine üzerimdeydi. Bu duruma pek aldırmadan pakize teyzenin evine vardık ve kapıyı çalıp iki adım geriye çekildim. Kapı bir süre sonra açıldı ve şişman , başörtülü , esmer bir kadın olan 50 li yaşlarındaki pakize teyze önce beni , sonra annemi baştan ayağa süzdükten sonra ben hemen lafa girip bizi aysel yengemin yolladığını söyledim. Bizi içeriye buyur etti. Küçük bir ev olan pakize teyzenin evinde ne bir televizyon vardı ne de bir telefon. Duvara asılmış olan çeşitli cinsteki koç ve koyun kafaları ve postları dikkatimi çekmişti ilk bakışta. salondan başka 2 oda daha vardı fakat birinin kapısı kapalıydı. Muhtemelen pakize teyzenin kendi odası olmalıydı. Diğer odada ise yerdeki sedirler ve büyükçe bir vitrinden başka birşey yoktu. Burası misafir odası olmalıydı. Annemin yatağını hazırlıyordu bu odada pakize teyze. Annem namaz kılması gerektiğini söyledi ve kıblenin ne tarafta olduğunu sordu. Pakize teyze bir an durakladı ve düşündü fakat birazcık ta sıkılarak evin cephesini gösterdi. Annem teşekkür ederek abdestini aldı ve namaza durdu. Pakize teyze yanıma gelerek benim yatağımı da hazırladı. Ardından kendisinin yatacağını ve kusura bakmamamızı söyledi. Yarın her şeyi detaylıca konuşuruz diyerek kendi odasına doğru yürüdü. Bende bugün çok yorulduğum için hemen yatağıma yatmıştım ve bugün olup bitenleri düşünüyordum. Yattığım yerden kapısı açık olduğu sürece annemin odasını net bir şekilde görebiliyordum. Annem namazını bitirmiş tesbih çekerken kapıda önce bağırışlar duyuldu ve ardından kapıya bayağı sert bir şekilde vurulmaya başlandı. Pakize teyze hemen yanıma gelerek kapıyı açtı. Gelen köy ahalisinden bir kadındı ve gecenin bu saatinde pakize teyzeye bağırıp çağırıyordu. Garip bir şivesi vardı. Gözlerindeki garip sürmeler onu daha korkunç bir hale getiriyordu gecenin karanlığında. Ben pakize teyzenin yanına gidecekken pakize teyze eliyle dur işareti yaptı ve kadını dışarıya alıp konuşmaya başladırlar. Bir süre sonra bağırışlar kesildi ve pakize teyze içeriye girdi. Bizden özür dileyerek odasına geçti. gerçekten çok yorgundum ve olanlara kafa yoracak kadar beynim kalmamıştı. Bu yüzden tekrar yatağıma döndüm ve fazla zorlanmadan uyumayı başardım.