Pars eve git dedikten sonra hızlıca eve gitti. Nedeni bilmiyordum ama bu çocuğun her dediğini yapmam gerekmiş gibi bir his vardı içimde.. Ama Pars herkesten farklıydı, bunu hissedebiliyordum. Pars çok atletik çok çevikti. Pars'ın nerede yaşadığını, annesinin babasının ne iş yaptığını ve kimler olduğunu bilmiyordum. Açıkçası merak ediyordum ve bu merak günden güne artıyordu.

Olaydan ardından 3 gün geçmişti ve ben Pars'ı okul çıkışı takip etmeye karar verdim. Pars kimseye takılmıyor ,başına kapşonunu takıp hızlı adımlarla yürüyordu. Okula dağılalı 20 dakika olmuştu ve pars hala yürüyordu. Şehrin dışına çıkmış sayılır idi. Hallah hallah nereye gidiyor bu çocuk? Diye düşünürken Pars bi anda arkasını döndü hemen ağacın arkasına geçtim.

Pars'ın beni görmesi imkansızdı.. Evet evet görmemişti emindim. Yoluna devam ediyordu.

Sanırım yanılmıştım...

Beyler ses verin bi okuyarsaniz