hepimiz salak gibi yaşıyoruz içe dönük adam akıllı konuşmayı bilmeyen arkadaşlarımız olsa bile aslında asosyal oldugumuzu bılıyoruz ama kabullenemıyoruz ben kabul ettım aga.
Ben tanımadığım bir insanla ileişim kuramıyorum kendimi ezik hissediyorum sevgilim yok çünkü kızlarla konuşamıyorum dövüşmeyi bilmiyorum spor yapmayı bilmiyorum bir topluma girip sohbet etmeyi bilmiyorum bunların hepsını hep utangaç olduğum için sanardım ama yok bu özgüvensizlik küçükken nasıl yetişdiysen öyle kalıyorsun annen baban sana nasıl davrandıysa öyle oluyor mesela kucukken komsu çocuguyla kavga edınce babam gelıp beni döverdi annem sürekli dersinde çalışkan olan arkadaşlarımı örek gösterirdi sanki hiç bir iş yapamıyacak gibi büyüdüm öyle oldum.