o zamanlar lise 3'teyim beyler. Benim sağ dizim sakat o yüzden eğilemiyorum, alaturka tuvalete sıçamıyorum yani. Neyse 2. dönemin sonlarında dersteyiz işte. birden karnıma bi ağrı girdi amk. şimdi sıçtık dedim okuldaki bütün tuvaletler alaturka. Arkadaşlara anlattım napcam ben diye daşşak geçiyo muallakler ama nasıl acı çekiyorum amk. Tam şimdi sıçcam derken beynimde bi şimşek çaktı engelliler tuvaleti alaturka değildi. Ama yine bi sorun vardı. okulda engeli öğrenci olmadığı için kapısı kitliydi. Yani biz öyle sanıyomuşuz :D.Ders edebiyattı bizi edebiyatcı biraz saf bi hoca iki saat üst üste dışarda top oynayıp yok yazılmamışlığım var. neyse bi bahane uydurup çıktım sınıftan. engelliler tuvaleti bi alt kattaydı. penguen gibi yürüyorum altıma sıçmamak için. indim aşşağı hademeyi arıyorum anahtarı istemek için. herzaman odasında olan adam yok amk. aradım heryeri yok pekekent. sonra yavaş yavaş durumu kabullenmeye başladım. altıma sıçıcaktım.. duvara yaslanıp acı sonu beklerken son bi umut gidiyim bakıyım belki açıktır kapı dedim. ama hiç umudum yoktu.. tuvalete doğu yürümeye başladım. ama nasıl yürüyorum amk. bi elimle zütümü tutuyorum diğeriyle duvardan destek alıyorum. vardım tuvaletin önüne. umutsuzca attım elimi kapı koluna.. işte o an beyler o an imana geldim. bildiğim bütün duaları okudum şükrettim Allah'a, tam namaza durucakken dedim dur amk nabıyon sen. girdim tuvalete pozisyon aldım. ama nasıl mutluyum.. abartısız yirmi dakka çıkmadım tuvaletten öyle bi sıçtımki kapının önünden biri geçse içerde gergedanlar gibişiyo sanar amk. bitirdim işimi çıktım yukarı . öyle bi rahatladımki sınıfa peygamber gibi giriyorum amk. bizim arkadaşlar tuvaletteyken aradı sıçarken konuştum onlarla bunlar beni görünce yarıldı amk hocada bana bakıyo noluyo diye. geçtim arkaya oturdum bende usulca. 1 ay bunun muhabbetini yaptık amk. Gelenek bozulmasın buda böyle bir anımdır.